بالابلند سرکشم آن ماه شب پرست
بغضش سکوت سربی این خانه را شکست
تَر شد نگاه پنجره از ماجرای اشک
تَر شد تمام خاطره هایی که بود وهست
آتش گرفت قوطی کبریت خیس او
وقتی کنار هیزم داغ تنم نشست
زُل زد به عمق سرخی ِ گلهای دامنم
با چشم های قهوه ای سربه زیر و مست
انگشتهای ملتهبش سمت صورتم
آماده باشِ جنگِ لب و ،لشکرِ دو دست
پیراهنم ،که عطر تنش را نفس کشید
زنجیرهای فاصله از بینمان گسست
شب با شراب و شعر و دوتا شمع نیمه جان
در را به روی هرچه به جز ما وعشق بست
#مریم_ناظمی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 20 مهر 1399 21:11
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
محمد مولوی 20 مهر 1399 23:15
علیرضا علیدادی شمس ابادی 21 مهر 1399 03:12
درودتان باد بانوی گرامی زیباست
علی معصومی 21 مهر 1399 15:05
منصور آفرید 21 مهر 1399 18:11
درود بر شما بسیار زیبا
جمشید اسماعیلی 21 مهر 1399 18:25
درود برشما بانو ناظمی عزیز
غزل بسیار زیبایی سرودی
لذت بردم
مانا باشید
علی مزینانی عسکری 22 مهر 1399 08:04
سلام و عرض ادب
عاشقانه ای زیبا و لطیف
دستمریزاد
کاویان هایل مقدم 22 مهر 1399 17:06
درودها بانو
آفرین بر قریحه تان