از کلام رجز آمیز تو زر می ریزد
چِقَدَر بر سر این شهر خبر می ریزد
باغبانی که مرا کاشت دراین گوشه ی باغ
چه شده از نفسش حال ، تبر می ریزد
شهر دیده ست که این طایفه یک عمر فقط
اَلِکُل بر تَنِ سوزان خطر می ریزد
شعر درحنجره ی من شده لبریز عطش
ماه بر دشت چرا خونِ جگر می ریزد
مادرم ماه تر از اصل غزلهایم بود
جای او بر دل من شعر ، پدر می ریزد
هرچه عمری بسرم آمد از این جورِ فلک
زخمهایی ست که از سینه ی شر میریزد
بگذارید به این باغچه عادت بکنم
گرچه این باغ شب ، آیینه بسر می ریزد
#پرستش_مددی
۱۳۹۸.۰۲.۲۶
تعداد آرا : 6 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 12
امیر عاجلو 25 آبان 1399 09:52
درود بر شما
پرستش مددی 26 آبان 1399 22:24
درود و سپاس
ولی اله بایبوردی 25 آبان 1399 10:11
سلام و درود
پرستش مددی 26 آبان 1399 22:24
درود و سپاس بزرگوار
جابر ترمک 25 آبان 1399 18:07
درود و عرض ارادت
بسیار عالی ست آفرین
پرستش مددی 26 آبان 1399 22:26
عرض ادب و احترام استاد ترمک بزرگوار ،
سپاسگزار مهر بیکرانتان هستم ، پاینده و برقرار باشید
علیرضا علیدادی شمس ابادی 26 آبان 1399 02:31
درود به شما
پرستش مددی 26 آبان 1399 22:29
یک دنیا سپاس جناب شمس آبادی گرامی ، پاینده باشید
کاویان هایل مقدم 26 آبان 1399 14:35
شکوفا باد باغ گل و ریحان اندیشه های عاشقانه ات بانو
پرستش مددی 03 آذر 1399 02:50
درود و سپاس بزرگوار ،
برقرار و پایدار باشید به مهر
جواد مهدی پور 27 آبان 1399 09:02
سلام و احترام محضرتان استاد گرانقدر بانو مددی
زیباست
اثار فاخرتان همواره خواندنی ست
لذت می برم از اشعار قشنگتان
زند ه باشید به مهر
درود هااا
پرستش مددی 03 آذر 1399 02:52
با درود جناب مهدی پور گرامی ،
یک دریا سپاس از مهر و لطف شما ،
سبز،،،سبز باشید و آفتابی بزرگوار