بغض گلو

ارسال شده در تاریخ : 28 آذر 1395 | شماره ثبت : H944436

بعد تو از همه عالم نفسم می گیرد
از همه شهر بدون تو دلم می گیرد

هرچه در گوش من این باغ غزل می خواند
باز در عمق دلم شوکت غم می گیرد

می نشینم بنویسم غزلی از چشمت
ناگهان بغض گلو دست قلم می گیرد

جای خالی تو را با غزلم پر کردم
غم تو شور و نشاط از غزلم می گیرد

پشت این پنجره ها با دل خود درگیرم
غم و تنهایی من باز بهم می گیرد

تا " پرستش " نکنی عشق و غزل بی معنی ست
گاه در حنجره ام جای تو غم می گیرد

پرستش مددی

۱۳۹۵.۰۶.۰۹

پرستش مددی از دفتر : محراب پرستش (4) 04 دی 1395 2نظر

غزل عمومی

تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5

نقطه نظرات

تعداد نظرات: 2 ارسال نظر جدید

نظر 2

سیدعلمدار ابوطالبی نژاد 04 دی 1395 18:45

سلام خانم مددی گرامی
غزلی بسیارزیبا ازسرکارخواندم ولذت بردم .اما حیف که قافیه درمصرعهای 1و2و8 اشکال دارد ودردو جا
نیز « غم» تکرارشده است .متاسفانه شاعربدون هیچ تلاشی برای سامان دادن قافیه ها به همان جوشش درونی وبداهه
قناعت نموده است. فارغ ازاینکه شاعری دراین حد ازمضمون پردازی و با قریحه شعری بالا ، حیف است در پالایش
جزئیاتی ازاین گونه درشعرش غافل مانده باشد.
سرافرازباشید وهمیشه شاعر
حسن جعفری 06 دی 1395 23:21