شعر دل
دیگر مرا به می خانه دعوت نمیکنی
بامن از دل دیوانه صحبت نمیکنی
هرشب تا سحر دست به دعا برداشته ام
مردم پس چرا دعایم را اجابت نمیکنی
بیمار عشق تو گشتم شب و روزنازنین
دیگر به این دل شکسته حتی نگاه نمیکنی
گفتی میروم برو؟ولی بادرد عشقت چکنم
چرا این درد بی درمان را درمان نمیکنی
هروز برای برگشتند روز شماری میکنم
چراروزهای دل تنگیم را درمان نمیکنی
هرشب خواب ترا میدیدم تا اینکه از دلم رفتی
انقدر دور گشته ائی که حتی نگاه هم نمیکنی
گفتم نظرمیکنم عشقت از دلم بیرون نرود
این همه نظر فدای سرت بانیازهایم چه میکنی
هروزچومجنون دل شکسته اشگ میریزم
میدانم آنروز هم به دل شکسته بیدل اعتنا نمیکنی
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 5
مسعود احمدی 26 آذر 1394 03:27
علیرضا خسروی 26 آذر 1394 07:43
درود بر شما
نسرین قلندری 26 آذر 1394 13:52
قلمتان پر شور به سرایش مهراستاد گرانقدر
فرزین خورشیدوند 28 آذر 1394 01:48
درود بر شما دوست عزیز
شعرتان را خواندم
همیشه شاعر باشید
در پناه حق
علی معصومی 11 اردیبهشت 1399 19:26
درود ارجمند
☆☆☆☆☆