« حد وصال »
علی(ع) اعلا زِ مُلک بی زوال است
تمام فعل و کار آن ، حلال است
علی(ع) عالیتریـن مردمـان بود
تبهکاری زِ علم آن ، محال است
علی(ع) علمش به دنیا کم نظیر است
علی(ع) دانا به علم ذوالجلال1 است
علی(ع) بیهوده حرفی را نمی گفت :
فقط حرفش ، زِ دشمن پایمال است
علی(ع) هر خصلتش نیک و نکو بود
علی(ع) آن آدم نیکو خصال است
علی(ع) ازعلم و دانایی است خوشبخت
همان در عاقبت ، فرخنده فال است
هرآنکس برعلی(ع) در کینه جویی است
به جان شیعیان ، مثل وبال2 است
علی(ع) را گفتنـش شیـر خداونـد
برآن هرکس بجنگد،چون شغال است
به علم آن علی(ع) هر کس بـجنگد
سیه رویـَش قیامت ،چون زغال است
علی(ع) بعد از هزاران سال علمـش
به جنگ گمرهان ، گرم جدال است
علی(ع) در رستخیـز از بهـر مردم
یقین باشد که در حد وصال است
علی(ع) نزد پیامبر(ص) تا اذان گفت:
بِه3 از صوت اذان آن بلال است
علی(ع) روز قیامـت ، بیـن مردم
یقیناً قاضـی بحث و سؤال است
علی(ع) با حکم حقـش در قیامت
زِ حکمش مانع هر قیل و قال4 است
حسن ، فکر تو بر معنای علمـش
چو مرغی شد ، ولی کوتاه بال است
٭٭٭
1- صفت خداوند 2- عذاب 3- بهتر 4- جنجال
حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 21
امیر عاجلو 18 امرداد 1399 22:39
حسن مصطفایی دهنوی 20 امرداد 1399 08:40
درود ها
مسعود مدهوش 18 امرداد 1399 22:48
درودها گرامی
روح استاد شاد
حسن مصطفایی دهنوی 20 امرداد 1399 08:40
درود ها استاد
نظر لطف شماست
سربلند و پیروز باشید
آمین
مینا تمدن خواه 18 امرداد 1399 23:38
عرض ادب واحترام
درود بیکران نثارروح استادبزرگوار
بسیارعالی و دلنشین
حسن مصطفایی دهنوی 20 امرداد 1399 08:41
درود ها بانو
نظر لطف شماست
سربلند و پیروز باشید
آمین
محمد رضا درویش زاده 19 امرداد 1399 00:13
هزاران درود بر استاد روحشان قرین رحمت اللهی
حسن مصطفایی دهنوی 20 امرداد 1399 08:41
درود ها
آمین
بهنام حیدری فخر 19 امرداد 1399 02:01
درود بر شما و استاد دهنوی گرانقدر
روحشان به مینو شاد باد،مانا و پایدار باشید گرامی
حسن مصطفایی دهنوی 20 امرداد 1399 08:41
درود ها استاد
نظر لطف شماست
سربلند و پیروز باشید
آمین
کرم عرب عامری 19 امرداد 1399 03:05
درودها عزیز
حسن مصطفایی دهنوی 20 امرداد 1399 08:41
درود ها
ولی اله بایبوردی 19 امرداد 1399 09:41
سلام و درودها
اجرتان با امام همام
دستمریزاد
تقدیمی :
برترین موجود گیتی شد علی
اولین هادی بشر بعد از نبی
پیشوا عالم هم او باشد دلا
صاحب اکملت لکم دینی وصی
ولی اله بایبوردی
18 / 05 / 1399
حسن مصطفایی دهنوی 20 امرداد 1399 08:42
درود ها
نظر لطف شماست
سربلند و پیروز باشید
تشکر فراوان
منصور آفرید 19 امرداد 1399 12:58
سلام بر استاد عزیز.بسیار عالی
حسن مصطفایی دهنوی 20 امرداد 1399 08:42
درود ها
استاد
روزبه آریا 19 امرداد 1399 13:01
هزاران درود خدمت
شما استاد گرانقدر
حسن مصطفایی دهنوی 20 امرداد 1399 08:42
درود ها
نظر لطف شماست
سربلند و پیروز باشید
رضا زمانیان قوژدی 20 امرداد 1399 21:10
مصطفی جان سلام
خدایش بیامرزاد
محمد علی رضا پور 21 امرداد 1399 06:47
سلام و درود
یا علی
محمد علی رضا پور 21 امرداد 1399 06:47
سلام و درود
فرهیخته ی ارجمند،
لطفا در آشنایی بیش تر و گسترش شعر سروش،
مددکار باشید!
سپاس،
سروش، قالب یا مجموعه قالب ها یا به عبارت بهتر، شیوه و دستگاهی تازه و توانمند در سرایش پارسی ست.
سروش،
دارای انواع مختلفی ست مانند:
????
1. سروش قافیه منظم دارای عروض سنتی در لخت های غیرپایانی و دارای عروض ویژه ی سروش در لخت پایانی:
کهکشان، بی تو، خالی از نور است/
بی تو، خورشید، هلیومِ کور است/
نور، گرم و لطیف و پرشور است/
دور از این نور، کفرِ مهجور است/
هستی از نور عشق، مسرور است/
الله نور السموات (السموات)
و الارض.//
وزن این سروش
در لَخت های غیر پایانی:
فاعلاتن مفاعلن فعلن
و در لَخت پایانی (در پی دگرگونی مرتبط با کوبش پایانی) بصورت:
مفعولُ مفعولُ مفعولُ فعلن.
????
2. سروش دو لَختی بدون قافیه، با عروض نیمایی و از لَخت بلند به کوتاه:
کم تر از آفتابگردان ام؟/
گر بتابی./
????
3. سروش دو لَختی بدون قافیه، با عروض نیمایی و از لخت کوتاه به بلند:
می رود قایق/
و نمی کاهد عزت دریا./
????
4. سروش مسمّطی:
غنچه ای می شکفت و
می خندید/
همه جا را بهارگون می دید/
باد، پیش آمد و از او پرسید:/
"این جهان را چگونه
می بینید؟" /
پاسخش را نداده، برچیدش. //
????
5. سروش قافیه منظمِ
کوتاه پایان:
غم به غم شد دلم، غماغم شد/
اهل غمّاً بِغمّ، دمادم شد/
پیشِ دل، ارزش جهان، کم شد/
مَحرم رازهای عالم شد/
پیله ها را شکست./
????
6. سروشِ کوتاه پایانِ
تمام قافیه:
من سمرقندم و زرافشان ام/
سُغد و خَتلان ام و بدخشان ام/
کابل و بامیان و بَغلان ام/
مشهد و بابل و مریوان ام/
ایران ام./
????
7. سروش دارای عروض ویژه ی سروش،
قافیه مند و همچنین رازگون
(به ترتیب از لخت بلند به کوتاه):
و باز، گل های آفتابگردان که باز می شوند/
آوازهای رازِ دل، آغاز
می شوند/
رو به سوی نور./
????
8. سروش بی قافیه، با عروض آزاد و با طول رازگون(از بلند به کوتاه):
باز، رازِ سرافرازِ سکوتت/
سربلندترین فرا-فریاد/
بر چکادِ شوکتِ تاریخ/
آی قله ی بلند!/
????
9. سروش بی قافیه یا نیم قافیه، با عروض نیمایی و طول رازگون(از لخت بلند به کوتاه):
رفتم از کوهپایه تا قلّه/
وقت برگشت گشت/
(وای!) تا پایین/
درّه-درّه./
????
10. سروش هایکویی،
قافیه مند و دارای عروض سنتی-نیمایی:
برکه، آرام، رام، باد خزان/
نقش ها، بی نگاه رهگذران/
شاعری در شبی..../
(توضیح: در لخت دوم، حرکت حرف آخر واژه ی "نگاه" هر یک از سکون و کسره می تواند باشد تا از این راه به چند بُعدی و قابل تفسیر بودن سروش، کمک کند.)
????
11. سروش هایکویی قافیه مند با عروض آزاد:
حال خراب/
ترک خواب/
تازه عاشق./
????
12. سروش هایکویی بدون قافیه با عروض آزاد:
آرام آرام/
بدن بدون حرکت/
آغاز پرواز./
توضیح: در پاسخ به این که چرا این سروده های همانند هایکو را در قالب سروش می دانیم،
پاسخم این است که: با وجود ساخت معنایی و ژرف ساخت هایکو مان در آنها ساختار لفظی یعنی روساخت، برخلاف اصول هایکوواره، ویژگی هایی مربوط به شعر سروش دارد، از جمله: تأکید بر کاربرد آرایه های ادبی.
سپاس از توجه تان????