« آزرده دل »
چرا دیگر نـمی باشد ، حلاوتهای روحانی
دلم از غصه پُرخون شد،بسا من خون دل خوردم
من آن آزرده دل بودم ، دلم را بر تو سپردم
حلاوتهای روحانی ، بسا می بود و می بردم
تو یار من اگر هستی ،چرا مهرت نمی بینم
که از بی مهری دشمن،ضررها صد به صد بردم
غم تنهایی افزون شد ، مرا یاری نـمی باشد
توگر یاری بمن دادی،من این جان بر توبسپردم
دریغ ودرد ازاین حسرت،که این حسرت بمن سختس
که این حسرت چنان سختس،که راحت باشد اَر مُردم
٭٭٭
حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 9
امیر عاجلو 03 دی 1399 20:57
سلام ودرود
حسن مصطفایی دهنوی 04 دی 1399 08:34
درود ها
مسعود مدهوش 03 دی 1399 21:57
درود بر استاد دهنوی بزرگ مرد ، روحت شاد
حسن مصطفایی دهنوی 04 دی 1399 08:34
سلام و درود استاد
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید
خدایش رحمت کناد ، آمین
بهنام حیدری فخر 03 دی 1399 22:25
درود بر شما ادیب فرهیخته
روحشان شاد و یادشان گرامی
حسن مصطفایی دهنوی 04 دی 1399 08:34
سلام و درود استاد
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید
خدایش رحمت کناد ، آمین
منصور آفرید 04 دی 1399 10:45
درود بر استاد دهنوی عزیز
بمثل همیشه زیبا
حسن مصطفایی دهنوی 05 دی 1399 08:02
درود ها
نظر لطف شماست
سربلند و پیروز باشید
کاویان هایل مقدم 05 دی 1399 10:21
صد فغان و هزاران فریاد از بی مهری یار
زیبا نگاشته ای شاهد بودم استاد