بویـی زِ ره توحیـد چونان زِ گلاب آمد
هرکه به رهش می بود بر او نه عذاب آمد
آنکس به ره توحیـد ، بیشتـر قدم برداشت
از مقام توحیـدش بیشتـر ثـواب آمد
٭٭٭
هرکس که دهـد پند ،چه نیکو سِیـَر است
بشنیـدن هـر پنـد ، زِ نیکو پسـر است
این پنـد نوشتـم بُوَدت حافظ جان
بـشناس که این پنـد ،نکوتـر زِ زر است
٭٭٭
کسـی که علم و ادب دارد آن بشـر باشد
به رسـم علم و ادب هـرچه مستقـر باشد
هر آنچه ز قامت هر فرد بـی هنـر دیدم
چو یک درخت فرا گیـر بـی ثـمر باشد
٭٭٭
درخت میوه اگـر فاقد ثـمر باشـد
فضـای باغ بگیـرد و با ضـرر باشـد
درخت بـی ثـمر باغ را که می خردش
یقیـن که مشتریـش ضربه تبـر باشـد
٭٭٭
دیـد دو چشمـت بـُوَد از کردگـار
باورت اَر نیسـت به بینـش کنـار
اینکـه نبینـی به کنـار خـودت
هسـت بَـرَت قـدرت پروردگـار
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 08 اسفند 1399 07:34
سلام ودرود
حسن مصطفایی دهنوی 14 اسفند 1399 08:08
درود ها
کاویان هایل مقدم 09 اسفند 1399 10:14
مکارم اخلاق و فضایل انسانی به زبانی نیکو از استاد عارف
حسن مصطفایی دهنوی 14 اسفند 1399 08:08
ازنگاه پرلطف ومحبت شما شاعر واستادگرامی
کمال تشکر را دارم
وجود بابرکتان در پناه حق باشد