الا ای مـحبـان با فـرّ و هـوش
بـه بانگ مـحبـان بـداریـد گوش
مـحبت نـباشـد بـه دهـر دنـی
زِ بانـگ مـحبت زدم ایـن سـروش
٭٭٭
درخت مـحبت بـه بـار آوریـد
دو صـد حیلـه دهـر بـنگریـد
مـحبت نـمی دارد این دهـر دون
زِ صـد حیلـه هایـش به یاد آوریـد
٭٭٭
کدامیـن آشنا تـر گـردد از من
زِ دیـدار خـدایش ، گـردد ایـمن
هر آنکس ملک حق را واضحـاً دیـد
خـدا را مـی شناسـد بـهتر از من
٭٭٭
من در کـف دریـای طبیعت که نشستـم
بر عاقبت راه خـودم طُرفـه نبستـم
در جاده خـود خواهـی و در بـحرطبیعت
آن راه حقیقت زِ بـرم رفـت زِ دستـم
٭٭٭
دنیـا حسن به مقصد خـود کی رسیده ای
در جهـل مردمـان جهان آرمیـده ای
هرکس که بنده شـد نظرش بر خـدا بود
دستت زِ کار و بار جهان کی کشیـده ای
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 14 اسفند 1399 16:59
درود بر شما
حسن مصطفایی دهنوی 18 اسفند 1399 07:36
درود ها
مسعود مدهوش 14 اسفند 1399 20:42
درود بر شما گرامی
روح استاد شاد باد
حسن مصطفایی دهنوی 18 اسفند 1399 07:36
ازنگاه پرلطف ومحبت شما شاعر واستادگرامی
کمال تشکر را دارم
وجود بابرکتان در پناه حق باشد
کاویان هایل مقدم 14 اسفند 1399 23:30
از محبت خارها گل میشود
صدمرحبا بر این رافت دل
حسن مصطفایی دهنوی 18 اسفند 1399 07:36
ازنگاه پرلطف ومحبت شما شاعر واستادگرامی
کمال تشکر را دارم
وجود بابرکتان در پناه حق باشد