« آتش خلق »
زِ سـوز آتشِ خلق زمانه می سوزم
نمی توان که بـسازم ، نـمی توان سوزم
خدا خدا چه کنم من،چه روزگاریست این
به هر کجا بـنهم دست و پای می سوزم
عجب بلای عجیبـی، عجب خطرناکس
زِ جور دشمن و هـر آشنای می سوزم
رسوم خلق زمانه که بر خود فروشی شد
جفا و جور ، فراوان شدس که می سوزم
رسوم کِبر1 و دو رنگی ، رواج بازارس
کساد شد ره تقوا و زُهد2 می سوزم
نظام خلق زمان را ، دروغ بر هم زد
زِ راستی نَـبُوَد یک نظام که می سوزم
نفوس خلق ، پی دشمنـی به یکدیگرند
زِ دوستی اثری نیست، من که می سوزم
فغان و آه3 زِ سوز حسودی بعضی
زِ زهرِ چشم حسود لجوج می سوزم
فغان و آه زِ بغض حسود کج فطرت
زِ دوستی اثری چونکه نیست می سوزم
حسن تو اُلفت4 و مهر برادری دریاب
برادری که مثل عدوس5 می سوزم
٭٭٭
1- عُجب-غرور 2- پارسایی 3- ناله و فریاد و افسوس 4- دوستی 5- دشمن
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 6
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 11 اسفند 1398 01:32
درود بر شما و سپاس ارجمند
و........
حسن مصطفایی دهنوی 11 اسفند 1398 23:01
درود ها استاد انصاری
لطف دارید
یاسر رشیدپور 11 اسفند 1398 23:39
سلام و عرض ادب
بسیار عالی بود استاد گرانقدر
درود فراوان نثارتان
قلمتان همواره نویسا
حسن مصطفایی دهنوی 12 اسفند 1398 23:01
درود ها استاد
نظر لطف شماست
پاینده باشید
خسرو فیضی 08 فروردین 1399 18:01
. با بهترین درودهایم
. استاد کلک هنرمندتان را می ستایم
.
علی معصومی 21 فروردین 1399 17:30
درود ها بر شما
و
تبریک میلاد حضرت مهدی ع
☆☆☆☆☆☆