تا زمانی که گوسفندم من
روبهان ،گرگهای درانند
آدمکهای یونجه زاران،هم
هی،مرا از چرا،می رانند
تا زمانی که گوسفندم من
کارم ،افتادگی،میان چراست
هر کجا که شبان،مرا راند
مقصد من،بدون هیچ،آنجاست
تا زمانی که گوسفندم من
گردنم،جز،سزای چاقو نیست
کار قصاب،سر،بریدنم و-
لاشه ی من،میان قصابی است
تا زمانی که گوسفندم،من
سر من،لحظه، لحظه،پایین است
روز و شب،در پی چمنزاری
کار من،بی صدا فقط،این است
تا زمانی که گوسفندم،من
پشم من،دست پشم ریسان است
تار و پودم،به شکل فرشی،تخت
زیر پاهای جور سلطان است
تا زمانی که گوسفندم،من
شیر،هم،باشم عاقبت،هیچم
گر چه شیرم،ولی به درگه موش
تار کرنش،به خویش می پیچم
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 7
امیر عاجلو 16 آذر 1399 21:45
درود بر شما
ولی اله بایبوردی 17 آذر 1399 08:28
سلام و درود
چکیده کتاب لطفا گوسفندنباشید!
روانشناسی ...
چه باید کرد !؟!؟!؟
دست مریزاد
محمد رضا درویش زاده 17 آذر 1399 09:03
هزاران درود
مجید ساری 17 آذر 1399 11:41
سلام بر جناب رضایی عزیز شاعر طنز و طناز ما
حسی بسیار شیرین و قشنگ گرفتم از سروده ای چهار پاره تان
آفرینها باز بر شما استاد
سعادت خوانش نصیبم شد
منصور آفرید 17 آذر 1399 16:05
درود بر استاد
واقعا زیبا . دستمریزاد
کاویان هایل مقدم 18 آذر 1399 10:01
هیچکس از خود نپرسید خروس را برای چه سر می برند.
زیرا سحرگاه مردم را بیدار می کند.....
عالی بود
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 18 آذر 1399 10:34
سلام و درود
بسیار زیباست
دست مریزاد