چه دانی؟
ای سایه تو بر سر من خط امانی
سبابه انگشت تو صد نام و نشانی
بگذار بگویم غم دیرینه خود را
شاید که غبار از دل تنگم بتکانی
لبریز تماشای تو ام ای همه خوبی
باشد که نگاهی به نگاهم برسانی
حالاکه به جز سوختنی چاره ندارم
بگذار دلم را تو به آتش بکشانی
افتاده ترین ذره بی نام و نشانم
باید که مرا از دل خاکم برهانی
تو باغ پر از عطر دلاویز بهاری
من ماندم و صحرای گلاویز خزانی
ای آنکه سحر خورده به دیدار تو پیوند
از شبزده ای واله و آوره چه دانی
♤♤♤
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 15 اسفند 1402 06:09
درود بزرگوار ا
محمد مولوی 15 اسفند 1402 13:47
بسیار عالی مانا باشید
محمود فتحی 16 اسفند 1402 09:04
درود گرامی موفق پیروز باشید