کوچه باغ نوروزی
بیا که موسم گل های ارغوان آید
نسیم رهگذر از گردش زمان آید
نگاه پنجره با دست شاخه میرقصد
دوباره فوج پرستو به آشیان آید
صدای نغمه بلبل به ناله می پیچد
نوای چلچله و شعر ارمغان آید
شمیم ناف ختن در میانه ی گل ها
بروی توسنی از دشت بیکران آید
چه میشود که ببینم بفصل خوبیها
حدیث مژده ای از یار مهربان آید
بگوید و بسراید غزل غزل او را
چنانکه در تب و تابش دلم بجان آید
نشسته ام به سر کوچه باغ نوروزی
به شوق آن که بهاری از او نشان آید
به تار سنبل نارسته اش دلی دادیم
مگر که سوره وصلی ز آسمان آید
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
خسرو فیضی 29 اسفند 1398 13:57
. با بهترین درودهایم
. استاد گرامی . بنده با چندین خطوط کج و راست !!!
. نوشته ای که این نو روز خونین را . . نو روز جمشیدی ندانیم
. که دشمن شاد کن می شود . آنگاه که از هر ابری خون می بارد
. موفق و پایدار باشید