3 Stars

شرم از دست رفته

ارسال شده در تاریخ : 28 شهریور 1399 | شماره ثبت : H9412753

روزگاری نه چندان دور،
در دیاری نزدیک،
با مردمی آشنا،
زیرسقف یک آسمان بلند،
و در مسیر تابش امواج نورانی،
در رهگذار نسیمی خنک،
با آرزوهایی شیرین،
و چشمانی شاد،
با لبانی متبسم،
و رویی گشاده،
مهربان و صمیمی،
از حال هم می پرسیدیم،
می پرسیدیم،
نه برای اینکه به زخم هم نمک بپاشیم،
برای آنکه زخم یکدیگر را ببندیم.....
و دردهایمان را در آغوش بگیریم،
تا التیام یابند....

شرم نظاره کردن اندوه همسایه،
و اینکه کودکی برای رفتن به مدرسه،
کفش و لباس ندارد،
یا مادری، به جای غذا در دیگ خود،
آب می جوشاند،
و این که پدری از خجالت دیدن نگاه زن و فرزند،
آن قدر در خیابان پرسه می زند،
تا پاسی از شب بازگردد،
و چشمانش در چشمان نیازمند و نگران دوخته نشود،
غمی بس کشنده بود ما را.....

"ای مرگ بیا که زندگی ما را کشت...."

شهریور ۹۹ - کاویان

شاعر از شما تقاضای نقد دارد


به صدای شاعر گوش فرا دهید:
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 118 نفر 310 بار خواندند
امیر عاجلو (28 /06/ 1399)   | مسعود مدهوش (28 /06/ 1399)   | کاویان هایل مقدم (28 /06/ 1399)   | کرم عرب عامری (28 /06/ 1399)   | مهران امیرمحمدی نسب (29 /06/ 1399)   | محمد رضا درویش زاده (29 /06/ 1399)   | بهنام حیدری فخر (29 /06/ 1399)   | ولی اله بایبوردی (29 /06/ 1399)   | علی معصومی (29 /06/ 1399)   | محمد مولوی (29 /06/ 1399)   | روزبه آریا (29 /06/ 1399)   | جمشید اسماعیلی (31 /06/ 1399)   |
رای برای این شعر
تعداد آرا :7

نظر 20

ارسال دیدگاه

rose
laughing
happy
crying
sad
winking
big hug
big grin
batting eyelashes
confused
love struck
blushing
tongue
kiss
broken heart
worried
rolling on the floor
applause

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
بازدید ویژه
ورود به بخش اعضا
تولد اعضا