کوچه باغی ، نشسته در دل شب
در مضامینِ ذهنِ بی تابم
کوچه باغی پُر از حلولِ نسیم
عطر خوبی که می کند خوابم
کوچه باغ از ترانه سرشار ست
از نوای لطیف و خوش آهنگ
می پرد طوطی سبکبالی
پر غرور از پَر و دُمی خوشرنگ
آب ، جاری در امتدادِ حضور
پاک و شفاف چون سرشکِ سرور
از اقاقی و یاس و سروِ بلند
همه در رقص با ظرایفِ نور
باد می رقصد و غزلخوان ست
بادِ چرخان ، ندیمِ باران ست
طرحِ باران ، به ساحتِ دیوار
رونوشتی ز نقشِ جانان ست
کوچه اما ... چه چیز کم دارد ؟!
ذهن ، می خواند این تلنگر را
روح ، کم کم دقیق می گردد
خواب می بافد این تدبُر را
کوچه بی تو .... شبیه کابوس ست
فکر می کند کلاغ ، طاووس ست
پِلک ، بی تاب می پرد دو سه بار
قلب، میزانِ نبضِ افسوس ست ..
عیسی اسدی
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 08 بهمن 1399 08:13
درود بر شما
عیسی اسدی 11 بهمن 1399 17:15
درود بر شما بزرگوارید
کاویان هایل مقدم 08 بهمن 1399 14:06
هیهات که کوچه باغهای خفته در دل شهر هم اسیر تب مجتمع سازی و آپارتمانهای بی قواره شدند تا بخشی از وجودمان در کودکی لابلای سیمان و آهن و آجر دفن شود.
عیسی اسدی 11 بهمن 1399 17:16
بله متاسفانه ؛ درود بر شما
رضا زمانیان قوژدی 08 بهمن 1399 14:10
درود استاد اسدی عزیز
چه تصویر سازی ماهرانه ای
عیسی اسدی 11 بهمن 1399 17:16
درود بر شما ؛ محبت دارید
علی احمدی 11 بهمن 1399 06:10
درودتان باد استاد احساس ناب دست مریزاد
عیسی اسدی 11 بهمن 1399 17:16
درود بر شما بزرگوارید دوست خوب