" پروتست 1 " از کتاب " سورئالهای سمفونی قلم "
__________________________________
بسوزانید
طناب حلقه بگوش را
حکم انسان
کمتر از زندگی نیست
بیائید شرم کنیم
از چشمهایی
که مانده در سایه های سیاه جهالت
دمی که بخشیده شده
بازدم اش را نبندیم
که راه گشاست به حس " بودن "
شنیدن بلند ترین فریاد ماندگار سکوت
شرم کن، ای طناب
مگر تو بخشیده ای گرمای نفس را ؟
که داعشانه میستانی به زور
در خلوت ترین بامداد سیاه
به همراهی ِ چهار پایه ای
سرد و لق
چوبه ای بی اندیشه
و حکمی نابجا
____________________
مطلوبی ( سخن سنج تبریزی )
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 7
حسن کریمی 25 اسفند 1394 00:56
سلام وعرض ادب جناب مطلوبی وعذر مزاحمت ها سروده بسیار آموزنده با برداشتی زیبا از باور های انسانیست
پاینده باشید
فرامرز فرخ 25 اسفند 1394 06:33
سلام و درود
آفرین
نسوزان و نترسان با ترقه
کرم عرب عامری 25 اسفند 1394 07:53
درود برشما گرامی
علیرضا خسروی 27 اسفند 1394 19:40
علیرضا خسروی 27 اسفند 1394 21:48
استاد گرامی درود...
علیرضا خسروی 29 اسفند 1394 21:49
استاد سال نو مبارک
صالح نمازی 09 فروردین 1395 00:37
سلام احسنت شاعر بزرگوار
دعوتید به کانال اشعار مولانا در تلگرام قدمتان برچشم
shere_molavi@