در شرارستان عشقت شعله ور می خواستی مْ
شعله ور از این که بودم بیشتر می خواستی مْ
شوق خیز از بس که چشمانی تماشائی تْ بود
شعله ور در خویش ــ سرتا پا شررــ می خواستی مْ
رام گردیدم ، چو دیدم رام می خواهی مرا
خیره سر گشتم ، چو دیدم خیره سر می خواستی مْ
شادمان بودم اگر می خواستی شادان مرا
شادمانی ای ندیدم تا پکر می خواستی مْ
در من افکندی خودت را تا شدم بی خویشتن
غرقه در رُؤْیاتْ ــ از خود بی خبرــ می خواستی مْ
چاره ای جز اینم آیا بوده ؟ ــ وَا وَیلَا ــ کنم
شکر ــ تنها شکر ــ اگر بی بال و پر می خواستی مْ
بیخود از خودتر ز من پیدا نشد گفتی تو چون :
می بُریدی از خودت ــ شیدا ــ اگر می خواستی مْ
یشتر از این چه می خواهی ؟ بگو ، پروا مکن
کم سپردم سر اگر خونین جگر می خواستی مْ ؟
بر سرم تا روز محشر تاج کَرَّمْنَای توست
از أزل انگار با این زیب و فرّ می خواستی مْ
حال و روزم را نمی پرسی،چرا؟ چون روشن است
دربدر گردیده ام ، چون در بدر می خواستی مْ
تازه می گفتی : به آسانی دمار از روزِگارْتْ
در می آوردیم بی پروا چو بر می خاستیم!
بر نمی آمد بجز از چشْم هاتْ اعجاز چون
ما فقط از چشم تو شَقٌ الـْ « قَمَر» می خواستیم
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
ایرج قبادی
-
Moslem Ahangari
نظر 22
امیر عاجلو 19 اردیبهشت 1399 23:00
ابراهیم حاج محمدی 20 اردیبهشت 1399 21:34
محمد مولوی 19 اردیبهشت 1399 23:02
ابراهیم حاج محمدی 20 اردیبهشت 1399 21:34
علی معصومی 19 اردیبهشت 1399 23:19
درود های فراوان
جناب حاج محمدی نازنین
◇◇◇◇
از ازل انگار با این زیب و فر می خواستی م
نظر شخص حقیر اینست که:
دو بیت آخر اگرچه متفاوت اند، اما از نظر معنی و ساختار، رتبه معنوی، زیبایی و روانی ابیات قبل را ندارند
و کاش از این سروده جدا میشدند .
ابراهیم حاج محمدی 19 اردیبهشت 1399 23:36
جان به قربانِ نگاهِ تیزبینت ای رفیق
ممنون و سپاسگزارم حضور گرانقدر و نظر لطفتان را
خویش را مانند تو صاحب نظر می خواستیم
درودتان حضرت دوست جناب معصومی عزیز
طارق خراسانی 19 اردیبهشت 1399 23:53
سلام و درود
مانند همیشه زیبا و دلچسب و بدیع
لذت بردم حضرت استاد
در پناه خدا
ابراهیم حاج محمدی 20 اردیبهشت 1399 00:54
سلام و درود بر حضرت دوست فرهیخته جناب طارق عزیز و ممنونم نظر لطف شما را
سیدمحمد طباطبایی 20 اردیبهشت 1399 00:17
درود و ارادتم به محضر حضرت استاد حاج محمدی عزیزم
در رسای غزل فاخر و مستحکم تو
طیب الله بجز این نتوان گفت سخن
حضرت دوست بر خلاف نظر دوست گرانمایه و استاد سخنورم جناب معصومی عزیز حقیر مصرع حسن الختام
غزلتان را بسیار بسیار پسندیدم ، شاید مصرع ماقبل را بتوانید مرتبط تر و همسنگ تر با این مصرع ویرایش کنید
باقی بقای دوست
سیدمحمد طباطبایی 20 اردیبهشت 1399 00:28
جسارتا به عنوان مثال پیشنهاد کمترین به محضر استادم :
چون نمی دیدیم مستی از شرابت جز خمار
معجزه از چشم تو شق القمر می خواستیم
ابراهیم حاج محمدی 20 اردیبهشت 1399 00:53
حضرت دوست و سید بزرگوار و استاد عزیز جناب طباطبائی عزیز سلام و درود بر شما
ضمن سپاس از حضور گرانقدر و نظر لطف شما باستحضار شریفرمی رسانم که
در مورد بیت آخر که حسن الختام غزل است با حضرتتان هم عقیده ام . لیکن اگر دقت بفرمائید در هر دو مصرع نوعی حصر مدّ نظر است که پیوند این دو حصر حسن تعلیل جالبی را رقم زده است بدین نحو که :
{{از آنجایی که جز از چشم های تو معجزه بر نمی آمد ما هم منحصرا و فقط و فقط از چشم های تو انتظار شق القمر داشتیم نه از چیزی دیگر}}
از این جهت ارتباط میان دو مصرع بلحاظ همین حسن تعلیل بسیار مستحکم تر از آنچه حضرتتان پیشنهاد داده اید به نظر می رسد. این حسن تعلیل در پیشنهاد شما به چشم نمی خورد.
حضرت دوست جناب طباطبائی عزیز اگر در غالب سروده های من دقت داشته باشید اذعان خواهید کرد که وسواس بسیار زیادی روی مساله ی حُسن مطلع و حُسن ختام بویژه در غزلیاتم دارم .
در عین حال نظر حضرت مستطاب عالی و سایر دوستان را ارج می نهم و آنها را قابل توجه و تامل می دانم
سیدمحمد طباطبایی 20 اردیبهشت 1399 01:57
درودمجددتان حضرت دوست
سپاس از توضیح و تنویر رایتان غزل شیوایتان را با طمأنینه و مداقه بیشتر خواندم و زاویه و دیدگاه معنویتان
در سرایش این بیت را بدرستی ملتفت شدم البته پیشنهاد حقیر بیشتر جهت حذف حشو ما در مصرع آخر بود که به گمانم به واسطه موکد کردن کلام در حفظش مصر بوده باشید
التماس دعا استاد بزرگوارم
والامرالیکم
باقی بقای دوست
ابراهیم حاج محمدی 20 اردیبهشت 1399 02:37
درود مجدد حضرت دوست و استاد نازنیم
همانگونه که به درستی دریافته و اشاره کرده اید با توجه به نقش تاکیدی "ما"، هیچگونه حشوی حتی از نوع ملیح آن در بکارگیری این کلمه در مصرع مقطع نیست
مثل،.[[ ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم//ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید // من از بیگانگان هرگز ننالم// من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم// من از این طالع شوریده برنجم ور نی//
حاشا که من از جور و جفای تو بنالم// من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست
که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد// من از جان بنده ی سلطان اویسم// حاصل آن است که ما از تو تو را می طلبیم// مدتی هست که ما از خم وحدت مستیم
// ما از آن خاتون طب عریان تریم و .........
سیدمحمد طباطبایی 20 اردیبهشت 1399 03:09
و بازهم ارادت ها حضرت دوست
چقدر این مباحثات متقابل با جناب مستطابتان را دوست می دارم ، کاملا صحیح و متین اشاره
داشتید ، بله دقیقا هر کجا که شاعر نیت تاکید بر محتوای کلامی داشته باشد حضور ضمایر فاعلی نه تنها حشو محسوب نمی گردد بل استحکام و زیبایی بیت را دوچندان می کند که
مصادیق موضوعی را به زیبایی اشاره فرمودید ، التزام رکاب حضرتتان مسرت بخش است
سایه مستدام و عمرتان بردوام حضرت عشق
و العاقبة للمتقین
محمد رضا درویش زاده 20 اردیبهشت 1399 07:15
به به کلاس درسی بود برای من درود بر شما
ابراهیم حاج محمدی 20 اردیبهشت 1399 20:43
سپاسگزارم حضرت دوست
مینا یارعلی زاده 20 اردیبهشت 1399 17:16
به به درود بر شما استاد و دستمریزاد
ابراهیم حاج محمدی 20 اردیبهشت 1399 20:43
درود بر سرکار عالی
معین حجت 20 اردیبهشت 1399 19:42
به عنوان یک شاگر اشعارتان را به دقت میخوانم و بسیار می آموزم ...
وجود شما و استاد طباطبایی در این سایت برای امثال من غنیمتیست
ابراهیم حاج محمدی 20 اردیبهشت 1399 20:37
قربان لطف و‌محبت شما . حضرتتان خود استاد و تاج سر ما هستید و آثارتان از قوام و استحکام ادبی خاصی برخوردار است
محبتتان را سپاس
عباس ذوالفقاری 21 اردیبهشت 1399 00:26
سلام ...جناب استاد...مانا بنویسید
ابراهیم حاج محمدی 21 اردیبهشت 1399 07:20