بسمه تعالی
سایه را روشن نمی سازد فروغ آفتاب
آسمانی می کند آیینه ها را ماهتاب
سرسری نگذر تو از آب روان زندگــــــــــی
می رود در ریشه ی گل می شود روزی گلاب
فکر اندک بهتر از یک عمر بی تدبیری است
قطره ای در برکه بهتر باشد از برق سراب
تیرگـــی از دل نخواهد رفت با نور چراغ
سینه ی پر کینه می ماند همیشه دل خراب
دل سپردن بر حریم عشق نوعی حکمت ست
ای دل از سیمای زیبای غــــــــزالان رو متاب
بعد از این دیگر نیازی بر می و میخانه نیست
جام لب های تو کرده بی نیازم از شراب
روزگارم مثل چشمان سیاهت شد سیاه
بیشتر آغوش خود را باز کن کم کن عتاب
خواب می بیند کسی که چشم هایش بسته است
چشم خود را باز کن تا آب بینی جـــای خواب
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 7
حسین حاجی آقا 18 اردیبهشت 1396 03:56
سایه را روشن نمی سازد فروغ آفتاب
آسمانی می کند آیینه ها را ماهتاب
جواد مهدی پور 18 اردیبهشت 1396 11:50
سلام و عرض ادب
ممنونم از حضورتان جناب حاجی آقا گرامی
زنده باشید
حمیدرضا عبدلی 18 اردیبهشت 1396 20:23
با سلام استاد عزیز بسیار زیبا
جواد مهدی پور 19 اردیبهشت 1396 08:04
سلام و عرض ادب جناب عبدلی گرامی
زنده باشید
سپاس از حضور سبزتان
جواد مهدی پور 19 اردیبهشت 1396 08:04
سلام و عرض ادب جناب عبدلی گرامی
زنده باشید
سپاس از حضور سبزتان
حسین خیراندیش 20 اردیبهشت 1396 21:35
اجرکم عندالله.موفق و موعید باشید
جواد مهدی پور 21 اردیبهشت 1396 08:03
سلام و عرض ادب محضرتان جناب خیر اندیش عزیز
ممنونم از حضور سبزتان
زنده باشید