بسم الله الرحمن الرحیم
آتش دل
در رثای پدر بزرگوارم
باز آمد به لبم نام خوش و زیبایت
آمدم تا سر خود را بنهم بر پایت
رفتی و بعد چهل روز به داغ تو دلم
باز می سوزد و خالی است همیشه جایت
به مزار تو نشستیم و ز یادت به سرم
سایه افکند قد و قامت سروآسایت
در نگاهت به دل سنگ پدر می پرسی
حال و احوال دل غمزده جویایت
عاشقانه همگی حلقه به دور تو زدیم
ما چو پروانه و تو شمع و همه شیدایت
حیف از گوهر یکتای تو کز دستم رفت
حیف از نعمت والایی بی همتایت
مهدی این شعر همه آتش دل گشت خموش
ور نه سوزد همه را آتش بی پروایت
#مهدی_رستگاری
سی ام تیر ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
بیست و یکم ژوئیه سال ۲۰۲۱ میلادی
دفتر شعر روزگاران
۱۲۱
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 08 فروردین 1402 23:16
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
مهدی رستگاری 11 فروردین 1402 21:08
درود بر شما
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 12 فروردین 1402 00:17
درود بر شماگرانقدر
بسیار زیبابود
مهدی رستگاری 13 فروردین 1402 23:36
درود و تشکر جناب انصاری عزیز