جان فدایت نازنین پروینِ من
راه و رسم تو بوَد آئینِ من
حافظِ شعرِ کهن، غوغاگرم
من به خاکَ ت از ادب، سر می برم
زَن بُدی امّا به مردان بَر شدی
تن به خاک و جان که بَر دفتر شدی
کی بمیری؟!! تو همانا زَنده ای
مهر خود بر سینه ها افکنده ای
ای غزالِ چابکِ دنیای دل
در مصافَ ت، آهوان دیدم خِجِل
توسنِ شعر و ادب شد رامِ تو
تا ابد جاوید ماند نامِ تو
زُهره بارودَش به شادی می سرود
مُرده بودم گر که پروینم نبود
طارق خراسانی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
حسن کریمی 27 اسفند 1395 01:28
درود بر جناب خراسانی واحسنت بر سروده تان در مدح اختر تابناک ادب پروین والامقام
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 27 اسفند 1395 13:59
درود برشما
میرعبدالله بدر ( قریشی) 27 اسفند 1395 16:44
درود ها بر شما
فرزانه اختری 28 اسفند 1395 05:37
سلام استاد طارق زیبااست