3 Stars

گلوی قاصدِ معنـــا به تیغِ غبـــطۀ مــــــن

ارسال شده در تاریخ : 18 فروردین 1395 | شماره ثبت : H943001


سپرده دل به غم و وَهم من شباویز است

گمان به اُفت و خزان دارم و نه پاییز اســت

گلوی قاصدِ معنـــا به تیغِ غبـــطۀ مــــــن

به من هجا و کلامی چو مرگ شبدیز است

نه صورِ دست مَلَک یا که چنگِ باربـــــدی

صدای مرگی اگر ، آن به امر پرویز اســــت

شبانه بارش و رگبار بود و غرّشِ رعــــــــد

که غم ز اوج دماوند و غصه یکریز اســــت

ندانم این همه تب از چه رو نمـــی ریـــزد

براتِ دل به سفر بلکه شهر تبریــــز است

دلیل لَنگیِ خر شاید از بهانه ســــراست

و یا که گمشده یک لنگه از دو مهمیز است

مکانِ دل نبود این بــــــلاد و حزن آبــــــاد

به رملِ شعبده اینک «نمان و بگریز» اســت

«به آستین مرقّع پیاله پنهان کــــــــــن»

که خالِ شبروِ عیار حرفِ «بستیز» اســـت

صدای ساز گریز و فغان طـــــبلِ نبَــــــرد

نماد و فرق سیاستمدار و چنگیز اسـت

گمان و غصّۀ تردید و هر ســحر دودلــی

به قلب هر کس و ناکس نه مثل هر چیز است

که در میان گریز و ســـتیز بر صحـــــــنه

شروعِ هوچیِ فرصت طلب به تجهیز است

دلا طلوعت اگر از مرامِ یـــارِ شفیـــــــق

بدان که حکم تو پیروز و بخت گشنیز است

بزن به طبل وفا آنچنان که شب بــــدری

ز تیغ جمعِ رفیقان که از مدد تـــیز اســت

علی سپهرار
اثیر

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 213 نفر 293 بار خواندند
علی سپهرار (20 /01/ 1395)   | طلعت خیاط پیشه (21 /01/ 1395)   | فرامرز فرخ (23 /01/ 1395)   | علیرضا خسروی (17 /02/ 1395)   |

رای برای این شعر
طلعت خیاط پیشه (21 /01/ 1395)  علیرضا خسروی (17 /02/ 1395)  
تعداد آرا :2


نظر 4

تنها اعضا میتوانند نظر بدهند.

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
بازدید ویژه
ورود به بخش اعضا

تولد اعضا