سرم را روی بالش می گذارم
صدای شلیک ها جمجمه ام را می لرزاند
می ترسم..
باید شکارچی آخرین گلوله را در مغز خود نشانه میرفت
تا دیگر بالشی از پرنسازند
وگور دست جمعی آوازها زیر سرکسی نباشد؛
شاید پرندگان مهاجراز تو" خبر بیاورند.
سرم را روی زمین می گذارم اینبار
باصدای موریانه ها که ذره ذره خانه ام را دارند به یغما میبرند بیدار می شوم
میترسم از تک تکشان
سرم را بین دست هایم میگیرم
واین صدای شریان هام است که می شنوم
می بینی؟
.
از خون میترسم
از نبودن تو که خانه را شکنجه گاه کرده
.
به تو فکر می کنم
در واپسین لحظات..
تا حجم خانه را سکوت فرا بگیرد.
#آرزو_بهرامی
#شعر_سپید
#پرنده
#موریانه
#خون
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
سمانه تیموریان (آسمان)
-
Sm Hm
-
منصور آفرید
-
حسین نوری
نظر 1
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 03 مهر 1395 19:51