چه عصیانی دلم دارد ازاین چشمان شورانگیز
به جنگی می برد من را تنها با لشگرچنگیز
اگرصد تیردرجانم ببارند آن نامردان خون آشام
بدان هرگزپشیمانت نخواهم گشت ازاین میدان
چون من ادبیات نخوانده ام زحمت کشیده ایراد شعر را درست تر زیر ان تذکر بدهید تا بدانم چه کنم ممنون از محبت تان
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 2
محمد جوکار 13 اردیبهشت 1396 02:31
درودت باد دوست عزیزم
ضمن ادب و احترام به قلم زیبا و سرشار از احساس تان ، من شعرتان را اینگونه خواندم:
چه عصیانی دلم دارد ، از این چشمان شورانگیز
به جنگی می برد من را ، به سوی لشگر چنگیز
اگر صد تیر در جانم ببارد چشم خون آشام
پشیمانت نخواهم گشت از این عشق خیال انگیز
پاینده مانید به مهر
حسین حاجی آقا 13 اردیبهشت 1396 04:50
تشکر می کنم استاد که محبت فرمودید این گونه تمرین خوب است برای من که قافیه و وزن و ردیف و...نخوانده ام همین که ایرادها مشخص می شود واقعا حرکت زیبایی است