هـر آدمـی به ملک قیامت عقیـده داشت
بذر نکـو به مُلک جهان بیشتـر بِکاشت
این آدمـی که رَهـرو مُلک قیامـت است
آنـجا به خوشدلی رسد از کار نیک داشت
٭٭٭
گـر آدمـی به ملک قیامت نظـر نداشت
درمُلک این جهان همه جا بـذر بد بِکاشت
هـر نیک و بد ، به ملک قیامت روانه انـد
ماتـم سرای اوست که کار نـکو نداشت
٭٭٭
خدایـا ، هـر کـه از امـرت خبـر شـد
اسیـر مـردمـان حیلـه گر شـد
هـر آنکـس در پـی امـر دنـی رفت
خطاهـا هـر چه کـرد آن تاجوَر شـد
٭٭٭
ما آنچـه نصیحـت به کتابـی بنگاریـم
از شاخـه ی توحیـد بـُوَد میـوه بداریـم
از روی زمیـن سـر بفرازیـم به توحیـد
سنگ اَر بِـزننـد بـی خبران ، باک نداریـم
٭٭٭
بر روی زمیـن نقش خود از علم گذاریـم
آیـات خداونـد جهـان را بـِشماریـم
ما هـر چه از آن زُبده تاریخ بـِخواندیـم
از صحّت گفتـار خـدا نکتـه بیاریـم
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 09 اسفند 1400 18:22
.مانا باشید و شاعر
حسن مصطفایی دهنوی 10 اسفند 1400 07:19
سلام و درود
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید
خدایش رحمت کند ، الهی امین
سعید نادمی 10 اسفند 1400 11:51
درود بر شما و
شعری تفکر برانگیز بود ... روحشون شاد
حسن مصطفایی دهنوی 12 اسفند 1400 07:16
سلام و درود استاد
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید
خدایش رحمت کند ، الهی امین