رفـیـقـــان بـشـنـویــد و حـق مـگویـیـــد
ره حـق را در این دنیــا مـجـویـیـــد
بـه دنیـــا هــر کـه شــد مانـنـد هـابـیــل
ســرش را سنگ قـابـیـلـــی بـکوبـیـــد
٭٭٭
رفـیـقـــان بـشـنـویــد و بــد نـگویـیـــد
در این دنیــا به راه بــد نـپــویـیـــد
هـر آنکس بــد بگفت و بــد عمل کــرد
بـه راه عبـد نفس خـود ، خود بـپـویـیـــد
٭٭٭
کتـاب قـیـمـتـــی گــر بار خَــر شـــد
کجـا ز قـیـمـتـــش خـر با خبــر شـــد
کتــاب قـیـمـتــــی از بهــــر آدم
بـه قـیـمـــت افــزل از دُر و گُهــر شـــد
٭٭٭
کتـاب مـعـنـویت گر که بار خَــر باشــد
خــر از کجـا زِ معنایش با خبــر باشــد
کتـاب مـعـنـویـت را هر آن بشر بنوشت
هـر آنکه معنـی آن دانـد ، آن بشـر باشــد
٭٭٭
ای خـداوندا نمی دانم به کارم چون کنـم
گفت و بتوانم تو را در کار سرگردان کنـم
بارالهـا کـی توانـم سر به در آرَم زِ فکـر
گفت ومن بتوانم ازفکرت تورا حیران کنم
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 08 خرداد 1401 09:55
حسن مصطفایی دهنوی 19 خرداد 1401 07:05
درود ها
لطف دارید