خط پایانی این مرثیه
( در سوگ فاطمه زهرا ع)
چه کنم بعد تو این بی سروسامانی را
درد تنهایی و شب های پریشانی را
ماه من وقت غروب تو و اوضاع سکوت
سر کنم بی تو چسان عمر گران جانی را
هر سحر عطر تو از پنجره ها می پیچد
تا مصفا کند این خلسه ی یزدانی را
کاش میشد که به سبابه اسرار نشان
خود هویدا بکنی سلسله گردانی را
خطبه از نام فدک آوری و تازه کنی
بار دیگر به همه حیله سفیانی را
بنِشین تا خط پایانی این مرثیه تا
به تماشا بکشم واژه ی میدانی را
یکنفر پیش تو دستان مرا می بندد
تا به آتش بکشد مصرع پایانی را
♤♤♤
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 06 دی 1401 17:43
!درود
حسن مصطفایی دهنوی 07 دی 1401 07:02
درودها بر شما استاد گرامی ادیب فرزانه و فرهیخته
بسیار زیبا، دلنشین و سرشار از احساسات لطیف سروده اید
قلمتان نویسا
فاطمه نعیمی 08 دی 1401 23:56
درود بر شما