گمنامی
مرا ای کاش با خود برده بودی
و یا از خود نشان آورده بودی
همان جایی که عطر قامتت را
درون سنگری افشرده بودی
ز مختصات خود چیزی نگفتی
سحرگاهیکه ترکش خورده بودی
شنیدم زیر باران گلوله...
عطش در سینه و افسرده بودی
به صحرا عطر و بوی لاله پیچید
که غرق از خون زخم گرده بودی
تو نام خویش گم کردی ولی من...
به گمنامی که چه زیبا مرده بودی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
-
عباس ذوالفقاری 08 فروردین 1399 07:25
سلام ....خوبید ؟ مرا ای کاش با خود برده بودی...منو ناخوداگاه یاد فیلم دیده بان انداختید ...خیلی جالب و
خلاصه و زیبا
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
ماهدخت محمدی
-
حسن رسولی
-
Parvin Mohamadi
نقد 1
مجتبی جلالتی 07 فروردین 1399 15:26
با درود فراوان
به زعم بنده (که) در مصرع آخر اضافی است