داستان عشق
دل داده ام به دایره خستگان عشق
آواره ام ز بوم و بر بی نشان عشق
در جستجوی جوهره ی ناب آرزو
ساییده ام سری به در آستان عشق
اشراق قلب من به تمنای مژده ای
با هر بهانه می کندم ارمغان عشق
ایکاش اگرکه فرصت عمری بما دهند
نذر قدوم گل کنم و کاروان عشق
بال و پر مرا به مرارت کشیده اند
جا مانده ام اگر ز ره آسمان عشق
من صید ناوک سر مژگان دلبرم
زخمی ترین ترانه تیر و کمان عشق
تقدیر بخت ما و پر شال همتش
بالا بلند مملکت بیکران عشق
شیرین تر از کلام خوش نامکرر است
تا هر زمانکه می شنوم داستان عشق
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 11
امیر عاجلو 14 اردیبهشت 1399 22:45
لطیف و دلنشین
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 22:52
درود استاد گرانمایه
زیبا غزلی خواندم ،پایا بمانید
حامی شریبی 15 اردیبهشت 1399 00:43
رقص قلمت
تا بلندای چشم آفتاب
جناب معصومی عزیز
وارجمند
ابراهیم حاج محمدی 15 اردیبهشت 1399 01:25
درود. بشکوه و فاخر
حسن مصطفایی دهنوی 15 اردیبهشت 1399 07:05
درود ها استاد معصومی
بسیار زیبا است
پاینده باشید
ولی اله بایبوردی 15 اردیبهشت 1399 10:34
سلام و درود
غزلی دلنشین با بارنامه ای از عشق....
درودها
محمد رضا درویش زاده 15 اردیبهشت 1399 11:16
درود عالی
سعید اعظامی 15 اردیبهشت 1399 12:47
درود برشما.زیبا وخوانا بود.مانا ومعنا باشید
فاطمه گودرزی 15 اردیبهشت 1399 16:44
درود تان
عباس ذوالفقاری 16 اردیبهشت 1399 08:45
سلام وقت بخیر ...خوب و زیبا...
معین حجت 16 اردیبهشت 1399 10:14
بسیار عالی استاد معصومی