شهر بی رنگ در کنار آیینه ها حسرت لاجوردی ما شد تا ظهور عشق و عاطفه در بند یک قدم مانده ، پای غصّه امضا شد جان تا جام زهر خود را خورد رخت بست و بی هوا خندید سوی مرداب شهری بی شاعر وسعتی از غروب آدم دید...

عمر ما رفت و کسی از دل ما یاد نکرد سوخته ایم در ره عشق کسی فریاد نکرد آتشی بردل ما شد که همه بر حذرند این نگون بخت خراب را کسی آباد نکرد به شفای غم یار راهی میخانه شدیم همدم ساقی و ان شاعرفرزانه ...

با من بمون تا آخرِ مهتاب این شب بدونِ تو چه خاموشه وقتی که نیستی ماه هم حتی روی لباسش ابر می‌پوشه وقتی تو نیستی شهر بُغ کرده دیوارها از دم سیا پوشن گل‌های توی گلدونا دارن خونم رو جای آب می‌نوشن تو...

هر شب درونِ جسمِ من انبار می‌شود بی حالیٍ دویدن و سگ دو برای هیچ در سَر غرور های شکسته برای پوچ با یک شکم که پُر شده از عطرِ ساندویچ در انتظارِ بخت که خوابیده همچو آن قفلی که روی شانه ی در بسته شد به ...

توی قابِ عکسِ روی پنجره عکسِ تو هنوز به من می‌خنده غمِ دوریِ تو داغم می‌کنه بغض،راهِ گلومو می‌بنده نیستی و هر گوشه‌ی خونه داره جای خواب،واسم یه کابوس می‌بینه داره از چشای من خون می‌باره تا نباشی،وضع...

این سینه مالامال غم این چشمها آبستنند از سیل اشکم در خفا تا ناکجایم می برند.... با صد هزاران آرزو در دل نهالی کاشتم از شیر عشق و عاطفه سیراب او را داشتم عمر و جوانی طی شد و هنگام بی برگی رسید آن ش...

راه بده باز مرا در شبت تلخیِ شبهای مرا دور کن من به نَفَس های تو وابسته ام بر تَنِ من جامه ای از نور کن قصّه‌ای از هزار و یک شب بگو تا برَوَم خواب در آغوشِ تو شاه نشینِ دلِ من جای توست شاه نشینِ سَر...

دوباره یک چمدانم به مقصدی دور و.. نگاه می‌کنم امّا نمی‌رسم هرگز به سوگواریِ من آمده خیابانها به گریه‌های تو در پشتِ این شبِ قرمز بگو که من به کجای ترانه شک کردم که آخرین نفسم بوی رستگاری داد هوای سر...

دل برده ای زِ دستم، اینگونه مستِ مستم تنها در این بیابان، دل بر حضورت بستم بر من بباری اَر نه، خشکیده و خرابم در لحظه های آخر، تب کرده در سرابم از قطره های مهرَت، احیاء شود دوباره جانی که بی ا...

در انحصار لب به لب حلقه های دود بخت تمام ثانیه هایم سیاه شد سمت کدام روزنه از شب حذر کنم؟؟ حتی نگاه پنجره هم، نذر ماه شد! هی پرده پرده با هیجان می زنم کنار این سالهای منجمدِ بی بهار را بی وقفه م...

ای عاشقان ای عاشقان خوان کرم برچیده شد زان گریه های نیمه شب اعمالتان بخشیده شد قدر عطایش بر شماست با توبه ای از جان و دل احسان کنید در حق هم هرگز نمی گردید خجل او ناخدای رحمت است بر ما در این خیزاب...

بیتو ، دلتنگی سراغم آمده آفت ِغم ، برگ ِ سبزم را زده بیتو زردم ، بیتو زاری میکنم حال ِ من ، اندازه ی دنیا بده! . ما بهم وابسته ایم از دیر باز عشق ماهرگز نمی خواهد جواز گر چه بد تا می کند دنیا ...

در پستوی دل من آوار رفتنت ماند آن شب که این لبانم مرثیه بر شَبت خواند رفتی، ندیدی حالم چشم ترم به سویت دنبال رد پایی در حسرت سبویت بر جا نهادی من را راهی شدی سبکبار اصلا به خود نگفتی آتش زدی به انبا...

با نگاهت چه حرف ها دارم در دل خود چقدر می بارم از جهانی که رنگ عاطفه نیست در نگاه تو اشک می کارم همه از دست من بریده شدند من خودم مانده ام درون خودم مثل یک لاله کنج احساسم شده ام مدتی ستون خودم هر...

خیز ... تا رویم از کویرهای کور پُلی ... برکشیم به دشتهای نور خوشی ها ... گوئی نمی یابند امتداد تاریکیست ... میزبانِ افقهایِ دور خستگی ... می کُند لانه در جان زَنگار ... نشسته بر شمعهایِ طور رازها ... ...

شب قدر است و قدر ما ندانست کسی که مهربانی می توانست!! بدی کرد و هزاران بار گفتیم فقط یکبار خوبی را بکن تست! . دعای بد نکردیم تا به اکنون که این از شاُن خوبانست بیرون بدی را با بدی پاسخ ندادیم که ...

از خواب پریدیم ورسیدیم به کابوس صبحیم، ولیکن متمایل به سیاهی گمراه ترین نسلِ تناقض زده ی گیج همبستر بادیم و سزاوارِ تباهی هی حکم تمرگیدن وهی سازش و تمکین خشکیده درون رگمان ریشه ی غیرت خو کرده ی بغ...

هنگام سحر بِنیوش آواز قناری ها تسبیح خداوند است این نغمه ی بس زیبا سر بر سرِ سجاده، از ذات عزیزش خواه تا پاک شود روحت از جمله پلیدی ها *** گر راضی زِ مخلوق است آن خالق بی همتا بگذار و گذر کن مرد از کو...

می نویسم دوباره بیتی را روی تخته سیاه دلتنگی آسمان آسمان پر از پرواز در سکوت نگاه دلتنگی به غمت فکر می کنم وقتی توی خود بی اراده می پیچی مثل مرغی که می رود هرشب در دل کوره راه دلتنگی در سرم صحبت ...

در نگاه محو آن آیینه ها عشق حسرتی بدون تکرار است رد شدن از هوای بی احساس کار هر روزه ی صبح بیمار است شاملو اگر فروغ می دانست دل به آیدای زمانه اش می داد تا شب ستارگان می خواند او هوای پروانه اش می داد...