در   همهمه‌ی  مردم   این    شهر غریبم یک‌ثانیه دور از تو هزاران شب یلداست هرکس که تو را دیده دگر خواب ندیده در  هرشب او فتنه گری های زلیخاست هر بار که تصویر تو  در  چشم من افتاد ازخود شده‌بیخود دلم...

دیدمت یک لحظه جاماندم ز خود از همان جا عشق تو افسانه شد من که مات و مبهم و بیهوش تو ناگهان عقل و دلم دیوانه شد حس پیدا کرده از گم کرده ها روحم از جسمم دگر بیگانه شد من چه گویم که نمی دانم چه ش...

« فساد و فتنه » به هر کجا نظر کنیم ، طریق فتنه بنگریم که فتنه با فساد خود ، درِ صفای را بـبست رموز فتنه در جهان، طریق عدل را شکست طریق عدل را شکست و خود بجا...

گلم بیدار شو این کشتی عمر فزوده بر شتابش می رود باز صدایم کن در این تاریک صحرا زنو سازیم از الفت نغمه ای ساز شقایق را گریبان چاک گشته تو خوابیدی چنین در بستر ناز هوا ابری شد و گشت آسمان تار بیا خورش...

صاباح یولدان یتیشن زامان اورگیم قانات ووروپ اوچاجاخ اولدوزلارین ایشیخ شَهَرلرینن بویلاشیپ ، یر اوزونه باخاجاخ و من دَرینن بونی بولورم کی ایتیردیغین ، اورمانلاردان تاپاجاخ و اُولکلرده ، هارایلیان اوتلا...

مثلِ دُرّی گران شدی گوجه همچو تیری بجان شدی گوجه نکند که نامسلمانی! مثلِ مستکبران شدی گوجه حال و روز ات چقدر خوب شده ژنِ خوبی جوان شدی گوجه تو چهل درصد از تمامِ منی رفته ای آسمان شدی گوجه یاد...

دیگری ، در دلِ من جا بشود یا نشود تو ولی... انگار دلم، خانهِ آبا و اجدادی توست

آسمان مستِ ترانه می شود ، شبنمِ عیشِ آسمان خانه به خانه می شود ، کوکبِ جان فَزای او شانه ی کَهربای دل ، اَر سِپَرِ بلا کنیم جامِ هوی نمی شود ، صولتِ بی وفای او گَر تبِ انتظار را ، غمزه ی جان به سر کند...

آمدم از پیچ زلفت گرهی باز کنم موج موهایتو آنقدر بلند بود نشد آمدم فاصله از آمدنت کم کنم اه که خورشیدم به نظمش پایبند بود نشد توبه کردم که دگر مست نباشم هرگز چشم گیرای تو معشوق پسند بود نشد رضا...

به خاطراتم می روم گاهی برایِ قدم زدن با کسی...

تو خیال کن کمی، دلتنگت شده ام چون هرگز انگونه که دلتنگت هستم را باور نخواهی کرد

به جایِ رویا ها به سراغِ خاطراتم میروم هیچ رویایی به قشنگیِ روزهایِ با تو بودن نیست

ببخش جسارتِ خیالم را، هر شب بی اجازه ات می بوسد تو را

اگر دلت برای من تنگ شد قصد دیدنم را داشتی بیا باهم برویم من هم دلم برای خودم تنگ شده است

سالها بعد بار دیگر دیدمش، دل به دریا زدم و گفتم من تو را دوست دارم گفت مگر یک بار بیشتر به روی تو خندیدم ؟! گفتم بله پس از ان اولین دیدار بارها در نظرم... ...

همه بی چشم و گویای خموشیم کریم (نمی شنویم) وساکت اما در خروشیم نشانی زآن همه آزادمردی برفت از یادمان وهمچو موشیم...

دارم اکنون با چشمِ پر از اشگ از کوچه شما میگُذرم... باز کن پنحره را تو مگر،دوست نداری کوچهِِِ باران زده را

همه چیز را به هم دیگر پس دادیم، همه چیز را دیگر، چیزی بینِ ما نمانده است، جز " دوستت دارم" که ان را من دور از چشم تو هنوز نگه داشته ام ...

دیده در مشرق سحر تا کی ○ سحر و آه بی ثمر تا کی ○ ثمرِ سینه را شرر تا کی ○ شرر آلوده بی اثر تا کی ○ ای بنازم دل صبورت را ...

« ماه رمضان » فرخنده زبانی است ، که در ماه مبارک شب تا به سحر، ذکر خدایش به زبان رفت فریاد بر آرید ، که ماه رمضان رفت آن مرحمت3 و لطف خداوند...