گلم بیدار شو این کشتی عمر
فزوده بر شتابش می رود باز
صدایم کن در این تاریک صحرا
زنو سازیم از الفت نغمه ای ساز
شقایق را گریبان چاک گشته
تو خوابیدی چنین در بستر ناز
هوا ابری شد و گشت آسمان تار
بیا خورشید زد شد وقت پرواز
عدم از بهر ما آراست خانه
سفر باید نمود از خاک آغاز
"غریب" م نی به بالینم کسی یار
گذشت عمرم شدم با هجر انباز
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 8
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
جواد عیسی زاده
-
جواد عیسی زاده
-
زهرا جعفریان
نقد 1
رضا زمانیان قوژدی 07 امرداد 1399 22:09
درودها استاد یوسفی زرین قلم و زیبا نگار
قلم توانا و طبع جوشانی دارید.
جسارتا در این مصراع؛
صدایم کن در این تاریک صحرا
بنظرتان اگر جای صفت و موصوف تغییر نمی کرد و اینگونه
می نوشتید بهتر نبود؟؛
صدایم کن در این صحرای تاریک
شعر عارفانه و اخلاقی تان، با یاد آوری مرگ، مخاطب را
به اندیشه وا می دارد.موضوعی که علیرقم دست به گریبان
بودن جامعه با آن، گویا رکلی از یادها رفته است.
بمانید