رنگِ خود را اگرچه می بازند ذرِّه ها...، در مسیرِ اعجازند تا جهان را ز هم فرو ریزند درد و غم وحشیانه می تازند من به حیرت میانِ این غوغـا تار و پودم، سرود و آوازند ناله هـا بی شمار و ققنوس...

اتاقی دارم از یادت .. پُر از کاغذهای مچاله .

لبخندی که طرح لبهایت را داشت کجاست ؟ خاطره لبخندت که در آواز ِ رازهای جهان برهنه می دوید ، کجاست ؟ می خواهم ، باشی نگاهم کن غربت در تنهایی غرور درسکوت این باقی مانده ی تراژدی ِ فریاد...

حس آن دارم که انگـــاری نگاهم می کنی با نگاه ِ نافذت هــــر لحظه آبـــــم می کنی پای من خورده نشان ِ ((این گزینه نادرست)) ب از... می آیی سراغم ، انتخـــــابم می کنی از تو خواهش می کنم نز...

ای معلم ای عزیز! ای همیشه با جهالت در ستیز! روزگارت آفتــــابـی بــــــــاد و دنیــایت زلال تا قلم شد دستِ تو از تیغ، تیز گشت تاریکی مریض * روشنی دادی مــــرا تـربیت کــردی در ...

غزلی ساخته ام رنگِ النگوهایت[1] تا ببندی سَــرِ هر بافتــه ی موهایت گر علی رغـم تحجر، بسرودم غزلی این غـزل را بکشان ، بر خطِ ابروهایت پهلـوانِ هنــرِ عشـقی و این بازوبند پهلــوانِ...

دیگر غزلی مخوان من به سپیدهایم خو کرده ام تلخ می نویسم سرد می خوانم و در بغض این کوره راه باریک تنهایی هایم را هر روز مرور می کنم و روز میلادم را که کبوتران جیغ می زدند خوب به یادم هست ... (....

در حوض آب تنی می کنم ماهی ها تکه هایم را به ماه تعارف می کنند .. با چه دلشوره ای سرازیر خانه ات می شوم رودخانه ... از سینه ی من قطره ای نمی چکد من یک انار مکیده ام ... ...

گر خود ز خود بر نخیزد آینه در پژواک شهد یقین با یک لحظه غفلت سیاهی را به ظاهر می نشاند آرایه دل ، در مقابل آینه بی هوش و گوش می برد جان را آنسوی غبار مجاز نمی باید باخت ...

هوایی شده ام! دلم دوباره سیب می خواهد پدرم راست می گفت من هیچوقت آدم نمی شوم!

می نوازم با دلم سنتور . باور میکنی ؟ دستگاه دلکش ماهور . باور می کنی ؟ پشت ابرتیره گی ها نور پنهان کرده اند چهره ام در سایه ها مستور. باور می کنی ؟ عشق یک پرده کشید و دیده گانم کور شد ...

در چشمهایم زنی است که خودش را بقچه میکند درمیان بازوانت و اشک میریزد اما ، گویی دستهایت را کم آورده ام مثل خیمه ی بی عمود در حال ویرانیم من درد هستم ، همه ِ درد. ...

می ترسم از آوارگی احساس از بی وزنی آرزوها از سرگردانی و تکرار رویاهایی که هرگز تعبیر نمیشوند. هر شب عصایی , دستم را می گیرد شانه به شانه ام , قدم زنان مرا به م...

به چشمان پر از عشق تو دل بستم. به دستان پر از مهرت که از فرسنگها دوری نوازش می کند جانم. برای من تو یعنی مهربانی ، عشق یعنی شوق و زیبایی. درون سینه ی تنگم چو خورشید فروزانی. تو را من دوس...

من به سردرگمی خاطره ها مشکوکم به زمین هم به جهان هم به خدا مشکوکم به خدایی که مرا لطف زیادم داده من به این لطف زیاد و اعتنا مشکوکم من به آخوند متواضع مسجد گفتم من به تقوای زیا...

نازک خیـالی می کنـی دل را ز من آهستــه خـالی می کنی من برگ برگت می شوم تو شاخه شاخه می بُری کاری که تو در این حوالی می کنی نازیست حالی می کنی * ای رنـگ پـائیــزم ، بیــا! مـن از ب...

قرارمان همین بهار زیر شکوفه های شعر ... آنجا که واژه ها برای تو گل می کنند ! آنجا که حرف های زمین افتاده ام ، دوباره سبز می شوند وَ دست های عاشقمان گره درکار سبزه ها می اندازند ...قرارما...

انتظار انتظارو آخرین خیابان وآخرین میدان وآخرین تندیس یعنی تندیس آخرین پستچی شهر وآخرین قطره ی نور که طعمعه ی غروب میشود اما کلاغها دارند میایند هنوز امیدی هست ب.ع...

دلم آنقدر تنها شد،که سر بر کوه و صحرا زد دو چشم پر زخون من،به دامان نقشِ دریا زد دوباره عشقِ بازیگر...،شکر میریزد از کلکش قلم بر دفترِ دوران ... ، برای نسلِ فردا زد جهان پتیاره ای باشد، ش...

صدایم کن صدایم کن که من پژواک شعری بس دل انگیزم که از فـــــــواره ای بی تاب روی واژه میریزم صـــــدایم کن که احساسم شکوفا میشود آندم که از رویـــــای شیرینم به شوق تو به پا خیزم چو آن ابری که ب...