در بسته، به کنج عزلت خزیده ایم
سربسته، نشان خموشی گزیده ایم
از فرط ناملایمات این زندگی
نشکفته، به فصل پیری رسیده ایم
باشد روا به جُرم بوئیدن نسترن
با ما چنان کنند، گویی خمیده ایم؟
یا آن که به شوق دیدن...

دوبیتی ۱
پیرانه دلم در گروی یار افتاد
در خلوت دل، یار وفادار افتاد

اما چه کنم تا که به خود جُنبیدم
یار از کف و دل در تن بیمار افتاد

دوبیتی ۲
آنجا که به ما، خون شقایق دادند
از سرّ دو عالم، چه حقایق د...

روزگاری نه چندان دور،
در دیاری نزدیک،
با مردمی آشنا،
زیرسقف یک آسمان بلند،
و در مسیر تابش امواج نورانی،
در رهگذار نسیمی خنک،
با آرزوهایی شیرین،
و چشمانی شاد،
با لبانی متبسم،
و رویی گشاده،
مهربان و صمی...

یک استکان چای....
مایع عقیق° فامِ گرم و دلچسب،
با عطر خوش عشق،
در کوچه پس کوچه های پسِ ذهنم،
شفاف و زلال،
با تلالوی نور خورشید در دیده گانم،
کمرباریک و لب طلا....
رقص زیبای بخار بر فرق آن،
با عشوه ای ...

درودها خدمت مرشد و پیر خرابات شاعر جلیل القدر معاصر ا.ه.سایه (استاد ابتهاج) و آرزوی طول عمر با عزت برای این مرد پر احساس.
با کسب اجازه از ایشان غزلی سرودم بر وزن و قافیه اثر زیبای ایشان در مرافقت ا...