یاد دوران صفا و سادگی // یاد حسِّ نوجوانی ، بچِّگی
یاد عصر همدلی ، افتادگی // بر قرار و قول ها ایستادگی
یاد آن شب ها و ایّام سپید // یاد آن وابستگی های شدید
یاد دشت سبز و خاکِ کوچه ها // یاد بادام و بِه و آلوچه ها
یاد نان تازه با شیر و پنیر // یاد گندم زار و دهقانان پیر
یاد آب تنی درون برکه ها // یاد شیر و خط زدن با سکّه ها
یاد تابستان و باغ و بوستان // یاد قهر و آشتی با دوستان
تا ابد در قلب من پاینده است
در میان خاطراتم زنده است
یک حیاطِ دلنوازی داشتیم // سفره و سیمای بازی داشتیم
باغچۀ مثل عروسی داشتیم // برّه و مرغ و خروسی داشتیم
دو درختِ توتِ عالی داشتیم // کوزه و تنگِ سفالی داشتیم
چاه و ایوان و تنوری داشتیم // مادرِ خوب و صبوری داشتیم
چیک و تاپو و تغاری داشتیم // شادمانه روزگاری داشتیم
آسمانی صاف و آبی داشتیم // ما چه آرامش ! چه خوابی داشتیم
باغ انگور و گلابی داشتیم // خمره های سبز و آبی داشتیم
کاسه ها و دیگی از مس داشتیم // روضه و مدّاح و مجلس داشتیم
گنجۀ پر از کتابی داشتیم // هم کتاب و هم حسابی داشتیم
گبّه ها با نقشِ قالی داشتیم // بهر خندیدن مجالی داشتیم
یاد آنها در وجودم زنده است
تا ابد در قلبِ من پاینده است
پدرم آگاه بود و با وقار // اهل آداب و امین و راز دار
نزدِ مردم معتبر، بی کینه بود // قلبِ صافش مثل یک آیینه بود
آدمی اهل مدارا ، مهربان // خیرخواهِ مردم و روشن روان
درحقیقت او ستونِ خانه بود // با نزاع و دشمنی بیگانه بود
یک کلاهِ دوره دارِ تیره رنگ // دو تفنگ و یک قطارِ پر فشنگ
یک عصای زرد رنگِ خیزران // یک کتاب قُمری و دو جامه دان
بود کلِّ سهمِ او از این جهان // زین جهانِ فانی نا مهربان
یاد او در قلب من پاینده است
خاطراتش در وجودم زنده است
مادرم مثل گلی بی خار بود // ساکت و آرام و بی آزار بود
قلبِ او با ما و روحش با خدا // روز و شب درگیر تسبیح و دعا
او دلی ساده ولی حسّاس داشت // سینه ای سرشار از احساس داشت
گوشۀ خانه دوتا صندوق داشت // بقچه هایش را در آنها می گذاشت
ظاهرِ آنها جهانی راز داشت // بل دُهُل بود و فقط آواز داشت
او زبانی نرم و دستی گرم داشت // چشم هایش پرده و آزرم داشت
هیچ قلبی با زبانش نا شکست // هیچ جمعی در به روی او نبست
چشم و دل سیر و نجیب و پاک بود // هم عزیزِ خاک و هم افلاک بود
یاد او در قلبِ من پاینده است
خاطراتش در وجودم زنده است
آن زمان ها غم کم و کمرنگ بود // جمع خویشان ، ساده و یکرنگ بود
شب نشینی دورِ کرسی بود و ما // خنده و احوال پرسی بود و ما
شبچره با چای و کشمش بود و ما // سازگاری بود و سازش بود و ما
مالِ دنیا این همه شیرین نبود // شکل و معنای برادر این نبود
هیچ کس در بندِ وام و چک نبود // ساده بودن این همه مضحک نبود
چشم و هم چشمی خریداری نداشت // آن چنان دکّان و بازاری نداشت
جمع خویشان از عداوت دور بود // خانه ها خشتی ولی پرنور بود
خواهر و مادر حریمی داشتند // جایگاه بس عظیمی داشتند
حرفِ دل ها با زبان یکسان بود // هرچه می گفتی دلت هم آن بود
یاد آن دوران همیشه زنده است
خاطراتش تا ابد پاینده است
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
محمد قدیمی
-
مهری کندری
-
hossein fathi
-
مجید شرفزاد
-
بهروز قاسمی_رها
-
عبدالنبی ژاله
-
ن د
-
انوش بیات
نظر 2
امیر عاجلو 11 خرداد 1400 08:27
سلام ودرود
محسن جوزچی 13 خرداد 1400 13:47
درود بر شما جناب کرمی ،بسیار زیبا و ژرف سرودید ،چه خاطراتی که با خواندن شعر شما در ذهن بنده زنده شدند
