زهره فرمهینی

غم

ارسال شده در تاریخ : 02 تیر 1402 | شماره ثبت : H9425345

غم کاش راه خانه‌ی ما را بلد نبود
هر شب دعا که مستحق دست رد نبود

در من زنی به حال خودش گریه می‌کند
تلخیِ قهوه ام بجز از فال بد نبود

می‌خواستم تمام خودش را ، تمام او
در نزد ما اگر چه نود بود ، صد نبود

این روزها برای خودم نذر کرده ام
سردردهای من همه از چشم بد نبود

فرمانروای قلب شکسته ، تو باختی
حقا سزای کور دلی ، گوشزد نبود

تنها در عمق حادثه با گامهای مست
گم کرده راه خانه ، از او هیچ رد نبود

در جستجوی چشمه ی نوری شدم روان
اما نصیب پلک زمین جز جسد نبود

دل کندم از دلی که سزاوار من نبود
غم کاش راه خانه‌ی ما را بلد نبود

زهره فرمهینی فراهانی