دردهایم همه تکرار غزل های من اند
همه ی پنجره ها حاصل مروای من اند
بغض ها حنجره را یک تنه می پیمایند
گریه ها شعر ترین رمز معمای من اند
بی تو این پنجره ها را به رویم می بندند
سایه هایی که فقط همدم دنیای من اند
با تو احساس من از آینه ها می رویند
آسمان هم به نفس های تو در می ماند
لحظه هایی که لبت قافیه پیمای من اند
کاش یک شب غم شبهای مرا می دیدی
که نفس های تو تکرار نفس های من اند
جابر ترمک
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 7
محمد جوکار 29 بهمن 1394 01:14
همیشه درود بر استاد مهرم جناب ترمک عزیز
خرسندم که مجالی برای عرض ادب و خوانش غزلی بدین زیبایی از احساس سرشار و قلم توانایت یافته ام .
رقص قلمت ماندگار
حمیدرضا عبدلی 29 بهمن 1394 04:34
باسلام استاد ترمک عزیز عالی سرودهاید موفق باشید
زهرا حسین زاده 29 بهمن 1394 07:10
نسرین قلندری 29 بهمن 1394 13:00
بغض ها حنجره را یک تنه می پیمایند
گریه ها شعر ترین رمز معمای من اند
بی نهایت درود استاد ارجمند زمزمه ی مهرتان را می ستایم
حسن کریمی 30 بهمن 1394 01:17
زیباسرودید جناب ترمک درود بر شما
علیرضا خسروی 30 بهمن 1394 11:28
درود...
استاد گرامی
علی معصومی 21 فروردین 1399 20:57
درود و عرض ادب
◇◇◇♡◇◇◇
زیبا سروده اید
آفرین بر شما
☆☆☆☆☆