«از سوز محبت چه خبر اهلِ هوس را
این آتش عشق است نسوزد همه کس را[1]»
آنجا که بوَد جایگه همّتِ عنقا
هرگز نتوان یافت رَدِ پای مگس را
دریا ببرد در دلِ خود دُرّ و گُهر را
وا پس بزَند از دلِ خود خاری و خَس را
مرغانِ سحر سقفِ قفس را بشکستند
آرید خبر مرغِ غنوده به قفس را
جانم نکند مشکل عالم اگر آسان!!
از من بستانید همین نیمِ نَفَس را
اقوامِ به نان رفته چه دانند هنر چیست؟
آنان همه دانند عجب قدرِ عدَس را !!
طارق رَهِ خود گیر از آن قومِ هوسناک
«از سوز محبت چه خبر اهلِِ هوس را»
[1] بیت از : فصیحی تبریزی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 12
امیر عاجلو 06 امرداد 1400 06:59
!درود
طارق خراسانی 07 امرداد 1400 14:34
سلام و درود
سپاس از مهر حضورتان
در پناه خدا
کاویان هایل مقدم 06 امرداد 1400 09:36
طارق خراسانی 07 امرداد 1400 14:34
سلام و درود
سپاس از حضورگرمتان
در پناه خدا
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 06 امرداد 1400 10:57
سلام و ارادت استادگرانقدر
بسیار زیبا سروده اید
دستمریزاد بزرگوار
طارق خراسانی 07 امرداد 1400 14:35
سلام و درود بر حضرت انصاری
سپاس از مهر حضورتان
در پناه خدا
محمد مولوی 06 امرداد 1400 15:11
طارق خراسانی 07 امرداد 1400 14:36
سلام و درود
سپاس از مهر حضورتان
در پناه خدا
محسن جوزچی 07 امرداد 1400 00:24
جناب طارق درود بیکران ،بسیار زیبا و تامل بر انگیز
طارق خراسانی 07 امرداد 1400 14:37
سلام و درود
سپاس از حضور گرم آن عزیز
در پناه خدا
کرم عرب عامری 10 امرداد 1400 23:21
درودها استاد گرامی