علی سپهرار

ای داد...

ارسال شده در تاریخ : 05 شهریور 1395 | شماره ثبت : H943897

ای داد که این قلبک ما رخنه پذیرست

عاشق شود او می زده بی مایه فطیرست

هشیار اگر بود به نحوی لبِ دام است

گر مست شود البته عشق است و سریرست

بر هر سه ضمیری که منم یا که تو و او

عشق است خدا ور به پناهِ سه ضمیرست

ما پس چه کنیم ار دل ایشان برِ آنهاست

در خاتمه عشق است که بر هر سه امیرست

در بحرِ تردّد به گمانخانۀ معشوق

آنجا که گمان بوده دل البتّه به زیرست

یک دست به چپ می کشد او را و یکی راست

در راستی اما دل ما پیشِ تو گیرست !

درماندگی اما چه خوش ار پیش تو باشد

در بند تو دل باشد اگر خوش که اسیرست

مرهان تو مرا بی تو درین بیشه شوم گُم

قلب ار تو نباشی چو سه صد سالۀ پیرست

امروز بیا یا که درین دم به شتاب آی

فردا به منِ غمزده دور و همه دیرست

****************************
علی سپهرار
اثیر

علی سپهرار از دفتر : علی سپهرار 08 شهریور 1395 2نظر

غزل عاشقانه عاشقانه

تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5

نقطه نظرات

تعداد نظرات: 2 ارسال نظر جدید

نظر 2

محمد جوکار 08 شهریور 1395 01:16

دروودت باد دوست گرانقدرم جناب سپهرار
خرسندم که بازهم غزلی زیبا از قلم شیوایتان میخوانم
پاینده مانید به مهر
- علی سپهرار 08 شهریور 1395 23:56
  
  درود بر شما جناب جوکار . لطف دارید دوست گرامی . شاد و سلامت و مظفر باشید.