دلواژه های تنهایی
اولین روز آخرین ماه سال...
وقت سرودن عشق ️ است نه دویدن های الکی
وقت عبوری آرام از جاده های سالی که میگذرد...
یادآوری شادی هایی ️ که گذشت
لمس خاطره ی آدمهایی که رفتند و این روزها را ندیدند...
حتی نفس کشیدن سرمای زمستانی ️ که اگر نبود لذت بهار را درک نمیکردیم...
اصلا معلوم نیست که دستان عشق تا کی گرم بماند و تندرستیمان تا کی لالایی آرامش بخواند
من میگویم باید این ماه آخر را آرام و موزون به رقص لبخندی رقصید
بگذار عابر ثانیه ها ⏱بچرخد من و تو نباید خود را به سرگیجه های پرشتاب روزمرگی بسپاریم
من دلم میخواهد سطر سطر انگشتانت را به مهر نوازش دریابم
میخواهم سر سفره ی هفت سین، شکوفایی لبخند و فصل تازه ی پیوند را جشن بگیریم
نه خستگی مزمن دویدنهای بی مقصد را...
وقت گل دادن لبخند شما
نوبهار دل من می شکفد
بی خیال تقویم
من به #مهرِ بودنت تسلیمم
#مه_ناز_نصیرپور
#آخرین_ماه_سال_عالی
اول اسپند نود و پنج
ساعت 10:35 دقیقه صبح
درود بر بزرگواران
می خواستم این مطلب را در وبلاگ منتشر کنم ولی گفتند در قسمت شعر بگذارم
به هرحال سپاس از نگاه پرمهرتان
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 5
مهدی صادقی مود 10 اسفند 1395 21:27
درود خانم نصیرپور
قشنگ بود
پیشاپیش عیدتون هم مبارک
مهناز نصیرپور 23 اسفند 1395 11:01
درود استاد و سپاس از حضور پرمهرتان
ندا محرمی 11 اسفند 1395 13:17
زیبا و دلنشین
مهناز نصیرپور 23 اسفند 1395 11:02
سپاس مهربانم
میرعبدالله بدر ( قریشی) 29 اسفند 1395 11:34
درود هـــــــــــــــــآ