1-
از همان فاجعه ی تلخ سقوط
خفقان و تب ناچارِ سکوت
چشم ایران پر اشک است هنوز
مرده در دل چه بهار و چه تموز
2-
سهندا نازنینا نسترن باغِ ترانه
سمفونی عاشقانه
ای تو دورِ ناگزیر
آوازهی همواره نزدیکم
پس از تو
شیوعِ دردِ دلتنگی به جان این جهان افتاد
هجومِ آفت بیرحم تنهایی
به گندمزار رویاهای ما افتاد...
سهند ای آیهی روشن
دلم دارد در این تاریکی بیوقفه میپوسد
نگارینِ بهارینم
سوفی جان باغ نسرینم
سهندم راستی الوند من خوب است؟
من از این وحشت مبهم
از این ثانیههای غم دگر خستهم...
تو میدانی که من بیتو فقط هستم...
3-
در یاد ما همیشه
چون کوه استوارید
در این سکوتِ بی رحم
آوای چنگ و تارید
هرچند قطب غصه
ما را اسیر کرده
در اوج این زمستان
یادآور بهارید
4-
از آن پرواز بی آغاز
جهانِ من به اغما رفت...
مهناز نصیرپور
در آستانه ی سالگرد پرواز 752 اوکراین
به یاد 177 فرشته ی بی گناهِ پرپر
و سهند صادقی الوند صادقی نگار برقعی و سوفی امامی
نظر 4
امیر عاجلو 16 دی 1399 07:16
درود بر شما
محمد رضا درویش زاده 16 دی 1399 07:49
هزاران درود بسیار زیبا
کرم عرب عامری 17 دی 1399 10:26
درودها بانوی گرامی
پژمان خلیلی 22 اردیبهشت 1400 21:58
عالی عالی عالی