- شاعران
- منوچهر منوچهری(بیدل)
- دفتر شعر منوچهر منوچهری (bidel)
- شعر عشقت را بامن قسمت کن | منوچهر منوچهری(بیدل) | شعر ایران
منوچهر منوچهری(بیدل)
آخرین اشعار
دفاتر شعر
آخرین نوشته ها
معرفی کنید
-
لینک به آخرین اشعار :
لینک به دفاتر شعر:
لینک به پروفایل :
عشقت را بامن قسمت کن
عشقت را با من قسمت کن
وبه دعائی بدرقه ام کن
مهمان بی حوصله اندوه توام
درد هایت را با تنم قسمت میکنی
وناتوان بر میخیزی
وناتوان مینشینی
قلبم تیر میکشد
ولالائی هایت رازمزمه میکنم
ورفتن را شتاب مکن
هنوز کودکم
درفضل تنهائی
به نوازشت محتاجم
دردت را به من بسپار
واشک هایم را بگیر
پیراهن خیسم را
بر طناب مهربانی ات
بیاویز
مثل پروانه به دور عشقت
پرپر میزنم
کاربرانی که این شعر را خواندند
روح الله اصغرپور (31 /04/ 1394) | هما تیمورنژاد (31 /04/ 1394) | بهناز علیزاده (31 /04/ 1394) | منوچهر منوچهری(بیدل) (31 /04/ 1394) | طارق خراسانی (31 /04/ 1394) | کرم عرب عامری (31 /04/ 1394) | محمد دهقانی هلان (01 /05/ 1394) | نسیم محمدجانی (01 /05/ 1394) | منیژه رستم پور (01 /05/ 1394) | حسین دلجویی (01 /05/ 1394) | کریم لقمانی سروستانی (02 /05/ 1394) | علی اصغر اقتداری (02 /05/ 1394) | مرضیه فریدونی (03 /05/ 1394) | نگار حسن زاده (03 /05/ 1394) | علی معصومی (11 /02/ 1399) |
رای برای این شعر
نظر 11
-
روح الله اصغرپور 31 تیر 1394 08:32
با سلام و درود خدمت استاد بیدل عزیز اول صبحی با این شعر زیبا شارژ شدم
-
هما تیمورنژاد 31 تیر 1394 11:14
درود بر شما استاد گرانقدرم
عاشقانه ی دلنشینتان به دلم نشست
دست مریزاااااااااد
-
بهناز علیزاده 31 تیر 1394 12:43
درودهااا بر استاد بیدل عزیز که بهترین ترانه های ماندگار از آن اوست بسیار لذت می برم از اشعار شما گرامی
-
طارق خراسانی 31 تیر 1394 17:05
سلام حضرت استاد منوچهری
آقا چه شاهکاری را رقم زده اید!!
دستمریزاد
عشقت را با من قسمت کن
وبه دعائی بدرقه ام کن
مهمان بی حوصله اندوه توام
درد هایت را با تنم قسمت میکنی
به به
در پناه خدا شاد زی مولایم
-
کرم عرب عامری 31 تیر 1394 21:46
جناب بیدل عزیز
دوستان غزل سرا از جمله شما و ..
وقتی بیقافیه مییسرایند نمیتوانم ازینکه همه ی احساسشان را میبینم سکوت کنم
شعر بیقافیه قصاب نیست که هیچ امانتدار خوبی هم هست
ممنونم از این همه احساس نو
-
منیژه رستم پور 01 امرداد 1394 18:00
پیراهن خیسم را
بر طناب مهربانی ات
بیاویز
مثل پروانه به دور عشقت
پرپر میزنم میشود تصویرش را کشید -
کریم لقمانی سروستانی 02 امرداد 1394 20:18
سلام براستادمنوچهری گل وگرامی
عشقتان همیشه پایدار
قلمتان استوار
بسیارناب وزیبا . لذت بردم
شادزی -
علی اصغر اقتداری 02 امرداد 1394 23:11
سلام جناب بیدل
انصافا لذت بردم از احساسی که در شعرتانموج می زد وآن هم استادانه
پیراهن خیسم را
بر طناب مهربانی ات
بیاویز
چقدر از این قسمت خوشم آمد -
نگار حسن زاده 03 امرداد 1394 18:14
درود بر شما استاد منوچهری
بسیار بسیااار زیبا بود
شاد وسلامت باشید
بازدید ویژه
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
اشرف السادات کمانی
در16 /02/ 1394 -
narges omidi
در16 /02/ 1370 -
علی احمدی
در16 /02/ 1358 -
گوهر قوامی
در16 /02/ 1380 -
فرزاد الماسی
در16 /02/ 1366 -
مریم عرفانیان
در16 /02/ 1367
نقد 2
طارق خراسانی 01 امرداد 1394 21:24
با سلام
اطلاعیه
غــزل خواست از من ز چوگان نگار
شــــد این شـــــعر، تقدیم والا تبــــار
در ایران به شش قرن قبل از مسیح
یکی بازی آمــد به اســب و ســـــوار
از ایران به هنـــد و ســپس انگلیـس
برفت و هـــواخــــواه آن بی شـــمار
شنـو: «گلف و هاکی و فوتبال از آن
پــدید آمــد ای مـــــــردم هوشـــیار»
کنـون ای برومنــــــــد این سرزمیــن
به جان ورزش خاک خود...، پاسـدار
پ . ن
انگیزه سرایش غزل فوق دعوت جناب کیومرث مولا دوست در خصوص بازی باستانی چوگان بوده است و ایشان از کلیه شاعران تقاضا کرده اند اشعاری بسرایند که نامی از گوی و چوگان در آن آورده شده باشد.
عزیزان اگر مایل به این امر هستید اشعار خود را که از گوی و چوگان در آن آمده باشد را به آدرس زیر ایمیل بفرمایید.
اما تاریخچه چوگان بازی:
از ششصد سال قبل از میلاد مسیح ، چوگان بازی در ایران مرسوم بوده است ، این بازی زیبا از ایران به هند و از هند به انگلیس صادر شده است و جالب است بدانیم که بازی های گلف، هاکی و فوتبال از بازی چوگان ایران الهام گرفته شده است.
mola.farm.kavosh @ gmail.com
حسین دلجویی 01 امرداد 1394 22:30
سلام بر عزیز دلم
بیدل دلدارم
داداش بزرگم
عشق نفسم مهرم مرامم
الگوی ، غزلم
نماد ترانه ام
انعکاس آیینه دلم...
بقول ایرج:
من و با دوستان نادوست داری؟
دوووووستت دارم در حد تیم ملی
نه...در حد المپیک..
ولی نزار حامد خان متوجه بشه
چون ممکنه حسودی کنه، مشقامو خط بزنه...
خیلی گلی
خلاصه ،هم خودت ، هم دکترت...
چند روزیست خبر از تو ندارم ،استاد
چه قدر اشک به راه تو ببارم ، استاد؟
/
چه قدر چشمه دل قافـیه ی شعر کنم؟
چه قدر فاصـله ها را بشـمارم استاد؟
/
تا مگر جلوه دهد ماه رخت در سحرم
کهکشان تا به کجا پاس بدارم استاد؟؟
/
چه قدردامن دشت دل خود آب دهم ؟
چه قدر چشمه چشمم بفشارم استاد ؟
/
چه قدر با دل تب دار غزل ساز کنم؟
چه قـدر نامه به نامت بنگارم استاد؟
/
خوش بحال دل حامد که تو را میبوسد
بوسه دست تو برده ست قرارم ، استاد
/
منکه غیر از تو ندارم به جهان دلداری
«بیدلم» ای همه ی دار و ندارم استاد
/
بخدا عرش ادب قافیه ساز دل ماست
گر قدومت همه بر دیده گذارم استاد
حسین دلجووو