یا للعجب چه چــاره کنــم من به روزگـار
بـر من ستـم نـموده به یک عمــر بیشـمـار
بـر باغ گل و حُـسن گل وعــده می دهـد
گل فرو کنــد به دو چشمــم به مثل خـار
٭٭٭
یارب چه چاره ای کنم از چـرخ روزگار
بـر من جفـا و ظلـم بیــاورده هـم قطار
این چرخ روزگار که تزویر و حیله است
کـی آدمـی زِ حیله ی آن گشته رسـتگار
٭٭٭
دانـــش بــه هـــر کس در خــور اســت
آن خـــود بــه دانــــش پـــی بر اســـت
هــر کـس بــه دانــــش پــی نَـــبُـرد
کــی دانـــش ، آن را در خـــور اســـت
٭٭٭
هــر کــس زِ دانـــش رهـبـــر اســـت
دانـــش از آن هـــم ظاهـــر اســـت
کـــی تابع بـــی دانـــشـــی اســـت
بـــی دانـشــــان را ســـرور اســـت
٭٭٭
دانـــش بــه مثــل گــوهــــر اســـت
از قـیـمـــت آن ، افـزونـتــــر اســــت
هــــر فـــرد را دانــــش بـُـــوَد
حـتـمــــاً زِ گـوهــــر بـهـتــر اســــت
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 19 اردیبهشت 1401 18:53
درود بر شما
علی مزینانی عسکری 20 اردیبهشت 1401 08:13
یارب چه چاره ای کنم از چـرخ روزگار
بـر من جفـا و ظلـم بیــاورده هـم قطار
این چرخ روزگار که تزویر و حیله است
کـی آدمـی زِ حیله ی آن گشته رسـتگار
روح استاد عزیز شاد