- شاعران
- علی معصومی
- دفتر شعر دفتر اول
- شعر خواهد شد | علی معصومی | شعر ایران
علی معصومی
آخرین اشعار
دفاتر شعر
آخرین نوشته ها
معرفی کنید
-
لینک به آخرین اشعار :
لینک به دفاتر شعر:
لینک به پروفایل :
خواهد شد
خواهد شد
نه هر حال خرابی مست زلف یار خواهد شد
نه هر جامانده صبح و سحر بیدار خواهد شد
بخوان با خودپرستان بیت بیت این حقیقت را
چسان بیگانه ای خود محرم اسرار خواهد شد؟
خوشا دلداده ای کز شوق محو روی جاناست
دلی افسرده و غافل کجا هشیار خواهد شد؟
جهان مدیون انگشت طروات خیر باران است
نه هر خار و خسی سبزینه گلزار خواهد شد
صداقت مثل خورشیدی جهان افروز می تابد
کجا آیینه ای هم صحبت زنگار خواهد شد؟
هنرمندان شهر و صاحب فرهنگ می گویند...
نه هر آلوده دستی بهر خود معمار خواهد شد
تو معصومی ز هر عیب کمی برچین دامن را
که فردا خوشه خوشه آفتی بسیار خواهد شد
کاربرانی که این شعر را خواندند
امیر عاجلو (13 /03/ 1399) | علی معصومی (13 /03/ 1399) | ابراهیم حاج محمدی (13 /03/ 1399) | مسعود مدهوش (13 /03/ 1399) | ولی اله بایبوردی (13 /03/ 1399) | معین حجت (13 /03/ 1399) | مینا یارعلی زاده (13 /03/ 1399) | حامی شریبی (13 /03/ 1399) | فردین صمدی (13 /03/ 1399) | کرم عرب عامری (13 /03/ 1399) | محمد مولوی (13 /03/ 1399) | مرضیه نورالوندی (14 /03/ 1399) | حسن مصطفایی دهنوی (14 /03/ 1399) | محمد رضا درویش زاده (14 /03/ 1399) | مجتبی جلالتی (14 /03/ 1399) |
رای برای این شعر
نظر 13
-
ولی اله بایبوردی 13 خرداد 1399 10:12
سلام و درودها
غزلی قابل تامّل
سلیس و روان
دستمریزاد :
تقدیمی :
قلمی کشم به سینه که انیس دل بگردد
چه شود دوباره امشب غم دل کنم به غایت
قلمی زنم به کاغذ که بود شریک نایت
بَرِ دوستان عنایت دلِ دوستان شکایت
چه نویسم از دلِ درد شود حریم پایت
به زبان نگویمت کن به عمل شکفته بینی
رهِ کاروان روی تو برسی مقام و جایت
غم دل برون ز خود کن که شوی چو بلبلی مست
به فراقِ غنچه طاقت نبود کنی شکایت
قلمی کشم به سینه که انیسِ دل بگردد
نفسی خموش امشب ببرد تو را نهایت
ببرد خوشم ز دنیا چه شود دیار عقبا
به عمل دهد چه کردی که تو بوده ای عنایت
پریان به صف خوشامد ز قدح شراب حاجت
ببرم ز اوج رحمت که بود مرا کفایت
چو به لحد جا گرفتم دل خود روانه دیدم
که برون بجستم از تن بر آستان حکایت
ز طرب مرا ببردند به مقام و جاه و منزل
چو شهی شدم در آن جا و نبوده ام جنایت
قفسی که بشکند دل بپرد به اوج اعلی
حیوان ز بند شهوت تو بدان مقام وایت
دو سه پنج روزِ دنیا نفسی طنین دارد
تو بخود قبول کن که بروی دیار بایت
ولیا که زمزمت پُر ز شرابِ نابِ رنگین
قدحی دهی به من پُر که خورم کند برائت
ولی اله بایبوردی
-
معین حجت 13 خرداد 1399 11:25
سلام و درود فراوان به دوست فرهیخته و بزرگوارم جناب معصومی عزیز ...
بسیار عالی
پیشنهاد :
تو بر چین دامن از هر عیب معصومی ، ز هر مقدار
که فردا خوشه خوشه آفتی بسیار خواهد شد-
علی معصومی 13 خرداد 1399 14:33
درود و ارادت
جناب حجت نازنین
◇◇◇◇
سپاس از مرور شما بر هذیانی حقیر
البته نظر شما هم بسیار بجاست.
اما پیراستن دامن که جناب حاج محمدی عزیز اشاره فرمودند بنظرم نزدیکتر به مقصود است
-
-
حامی شریبی 13 خرداد 1399 12:40
پیچک قلمت تا سقف احساس
بالا میرود تا هر هنرمندی به دست خود دلی معمار کند
درودتان باد
دوست گرامی جناب معصومی ارجمند
بازدید ویژه
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
قاسم پیرنظر
در14 /02/ 1318 -
salman mohabbati
در14 /02/ 1394 -
امیرحسین دایمی پویا
در14 /02/ 1378 -
احسان بابادی
در14 /02/ 1383 -
سینا پیغامی
در14 /02/ 1388 -
شهریار جعفری منصور
در14 /02/ 1348
نقد 2
ابراهیم حاج محمدی 13 خرداد 1399 09:45
درود حضرت دوست
سهو القلم مصرع پنجم و هفتم را اصلاح فرمائید ومصرع نخست بیت آخر را بازبینی کنید
مثلا می توان گفت: بپیرا دامن از هر عیب کم، معصومیا، زیرا
علی معصومی 13 خرداد 1399 14:29
درود بر شما
جناب حاج محمدی نازنین
سپاس که مادرم فرمودید
و کاستی ها را گوشزد فرمودید
◇◇◇◇
تو معصومی بپیرا عیب های دامن خود را
که فردا خوشه خوشه آفتی بسیار خواهد شد