پای در کعبه نهادی
صبحی از آن شب عقرب زده آغاز نشد
زخم سربسته ی پیشانی تو باز نشد
ماه بود و شب پرحوصله و چاه سکوت
جمع خوبیکه به جز عشق تو دمساز نشد
سر به مهر است هنوزت جگر خون آلود
هیچکس غیر خدا واقف از این راز نشد
آسمان شاهد درد است و زمین محرم راز
غم دیرینه ی تو گرچه که ابراز نشد
در عجب مانده ام از قبله که دیوار شکافت
به شکاف سر مجروح تو اعجاز نشد
پای در کعبه نهادی و به محراب سری
احدی مثل تو اینگونه سرافراز نشد
ای همای سر آشفته دلان چرخ بزن
هیچکس مثل تو آماده ی پرواز نشد
♤♤♤
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 22 فروردین 1402 16:51
لطیف و دلنشین
سعید آریا 22 فروردین 1402 17:24
درود
محمد رضا درویش زاده 22 فروردین 1402 18:15
بسیار زیبا درود بر شما استاد گرامی
سیدعلمدار ابوطالبی نژاد 23 فروردین 1402 12:30
سلام ودرود
زیبابود
کرامت یزدانی(اشک) 24 فروردین 1402 20:25
درود بر شما استاد نازنین. بسیار زیبا . پیروز باشید.
علیرضا خسروی اصل 25 فروردین 1402 09:52
سلام استاد.خیلی زیباست