در دیارمان کهن سرزمین یلان در آن زمان که فروهرهای کیان به تقدیس می ستودند وارونا میترا ........ الهه های نور را ارژنگیان در ظلمت فرو رفته دیوان پلید اهریمنان بد نهاد حکم‌میراندند به بید...

به دنیا آمدیم تا در آغازین روز میلادمان به سر شک دیدگان چشمه عطوفت مادر پر آب شود و لبخندمان درخت امید به به باغ آرزوهای نا فرجام پدر شکوفا کند تمام رویای کودکی در پینه دستهای پدر در خم ...

ای درخت ... ای روح سبز طبیعت ای طراوت و پاکی ای صلابت و آزادی شکوه نام بلندت هم ردیف زندگانی هوای بهار در تنفست جاری و عشق و محبت همیشه در تنت باقی تو از ترنم باران تر...

آنگاه که در میان خیل مشتاقان گناه کودک کز کرده از سرما به گوشه ای را تن پوشی از احساس پوشاندم گویا عاشق ترین در زمین بودم شبانگاه کودکم گفت به رویا شاعر شعری وزین بودم آنگاه که درمیان خیل م...

راستی به یادت می آید در آن روز بارانی گریان می شدی به نبودنم به گم شدنت در هیاهوی عشقهای خیابانی ببین امروز به اعتبار عشقی پاک عشق من به اعتلای بودنت می بالی مرا که همزاد ابلیس فقر آفریدند...

شبی طولانی انتظاری جان فرسا تا فردایی که بیایی با اعجازی مسیحایی که نفسهایت تکیه گاه بودنم باشد وحرفهایی که تجلی تقدس آیات سبز عشق وزیستن است وآنگاه که تعقیب نگاه رویا آذین می بندد امتداد ...

به نام خدا «او که بابای من است!» بی خیال از گذر نیمه شب ، گوش بر نغمه آب ، بر نمی دارد چشم ، چهره کرتو را ، تا که سیراب شود ، او که بابای من است ! آب آرام و زلال ، زیر لب زمزمه هایی دارد ، ه...

عفوبت کدام گناه اینچنین می آشوبد آسایش زندگی را در قناعت سفره ای به قرصی نان پیاله ای ماست دانه ای خرما گویند: آنجاک که شیاطین فقر حکم بیداد می رانند تقدس حضور هیچ خدایی در اندیشه نمی گنجد ...

من در این شهر بیگانه ام من دلم می گیرد از این شهر شلوغ در احاطه نیرنگ و دروغ من می ترسم از این کهولت بی بلوغ از سنگینی بار کودکان کار من می ترسم از این سرنوشت شوم وسیاه دستهای کوچکش بوی ب...

به نام خدا «مادر» آهسته دست را به درب اتاق زد، آیا به خواب رفته پسر یا هنوز نه؟ چشمان فرو هشتم و از نیمه باز بود، تا باز هم شاهد سوری دگر شوم، سوری ز مهربانی مادر به کودکش! نم نم به دستگی...

شاعری از نفس افتاد گفت: ای قلم نمیخواهم دیگر از قلب من سخن گویی دیگر از شوق و آرزوی عشق بر لب سرد این خسته قصه ای گنگ و بی هدر گویی حسرتی هست در دلم یک عمر بغض پنهانی گلویی که باورش بود عطر و ...

ذهنم ازگفتنِ در وصفِ تو لبریزشده، واژه ها رقص کنان ،به ضیافتکده خاطر، من آمده اند. قلم ازشوق سرانگشت مرا میبوسد. وَتن مرمر کاغذ گوئی، که قلم را ب...

آینه ام آینه های قدیم هر چه بودی نشانت می دادند نه حالا هرچه که نیستی احمدرضایی پایدار.

به نام خدا (سرهای در آخور) ممان دیده به در ای نازنین ای دوست، کسی از آخورش سر بر نخواهد داشت، کسی کس را نخواهد دید، در اینجا دیده ها کور است! نمی گویم خر و گاوند، نمی خواهم که مدیون خران گردم و...

باچتری از رویای خوشبختی به خانه ام بیاوباران شو... من خسته ام از رفتن ورفتن یک باربرگردوپشیمان شو...

ابرها برای هیچ وپوچ آسمان را به هم زدند چند تا فرشته آمدند تاقضیه را فیصله دهند .... ناگهان درمیان حرفهای خوب وبد رعد وبرق زد گرگرفت آتشی و دود روی چشم ابرها راه رفت لشکر فرشته ناپدی...

دل من تیله تنها که همیشه همه جا می بازد

همین یک قطره اشک پژواک آرامش خاطرم شد قطره جان بخش عشق او ستاره قلبم ربود بارش قطره چو آئینه بر دل نشست ********** او می آید با شبنمی من با دریایی از سوز به استقبالش ********* ا...

سحر با خود صبا می گفت..، من آزادم..، بسی شادم.، بسی سخت است بنیادم..، و زندانبانم آزاد نیست.، و او شاد نیست.،! که من را کس نمی بیند،! چه آبادم.،!! کَنَد کوه..، عزم فولادم.، * اشک کوبد پیک...

با نگاه خسته‌ات کدام درد را حرف می‌زنی؟ با سکوت تلخ خویش بازگوی لحظه‌ی کدام شیونی؟ کودکم! دزد لحظه‌های کودکانه‌ات که بود؟ دخترم! دست وحشی کدام باد سیب سرخ عصمت تو را ربود؟ نعره ی سیاه وحشیا...