برشی از یک مثنوی... آن شنیدستم یتیمی بی پناه گفت زبعد حیدر است روزم تباه چون که بابا مرد یتیم گشتم ولی بوده بعد از او مأوایم علی گاه بابم بود و نازم می خرید ه...

نیم تو نیم درخت عطش نیم من نیم هواو هوس عاقبت کیست چُنین است شرح! شرح فراغ است! ،که یا غیر درد! سوز چه سازی است ،که نی باز گفت گفت و شِنودار نمودو بِمُرد حال چه کس بود چُنین فاش ...

و چه زیباست سکوت در ورق خوردن ارباب ریا و دروغین گفتار ، و همه مدعیان ،که ندانسته به خود می‌بالند چاره ای نیست ، چو زبان باز کنی ، تا قیامت همه انگشت نمایت بکنند ۴/۶/۱۳۹۹...

فارغ از انسان شدن/ فکرم ، که مَحض باشم به چنَگ مرغ بودن! سی روش دارد ، کمی آموختن

یا علی(ع) شافع توئی از هر معاصی نزد یزدان آبرویم چون خریدی، عرضه داری روز خُسران چون که گوهردانه هستی در نظام آفرینش فخرِ الله بر تمام کائنات در نظم دوران راضی از خُلق و مرامت حضرت عشق است باری مستحیل...

خسته ایم از شعرهای یخ زده از کلیشه، زخمهای سرزده از هجوم ملتفت،        تلطیف های دل زده هرزگی در جسم های شعرها هم کم که نی _تیک تکرار مکرر، روح های غم زده از عروضا تا ردیفا در حضور  قافیه _ در می و ...

زندگی مخلوطی از آمار وقبض وسفته هاست کارزار انتخاب ماندن و نارفته هاست آفتی از جنس نان وکبک وبرف واضطراب خرمنی از بردگی درسال و ماه وهفته هاست داستان آدم وسیب وسقوط و سوختن یک پکیج کامل از مجموعه وار...

فصل زیبای پاییز هم تمام شد ولی به یادش سروده ام این شعر را: پاییز فصلی زیباست، که در نگاه و نگار ادیبانه شما رنگی به زردی فصلی به غم نشسته را ماند، پاییز هم عشق است، در این فصل نورسیده بعد از حرارت ز...

شب را آوانگارد به هیاهو بدل می نمود من با جَرمیل انرژی می شکافتیم توقع با دستان اِسمَعیل وَ تنِ هانیل غُسل می نوشید ظَهلیل وُ عزرایل وُ عزرا وُ شموئِل با فِغان می سرودند هی می سروداند ، خورشید مرده بو...

می سوزد و روشنی می بخشد فانوس در تاریکی و قاموس در سکوت برای مسافرِ یادگیری مسیر و مقصدِ زندگی بدونِ معلّمِ راه بَلَد روشن نیست #سپکو -روشن ✍رجبعلی باقری عرض تبریک هفته ی بزرگداشت مقام شامخ معلم خ...

بازآی که ریشه خُشک می گرددوُ نیز هر عشق تباه خویش می گردد وُ نیز هر آب به جاریان وُ آتش به سهُا . . . تقدیربه هفت رنگ، مقدر، شب و ُنیز ...

. . . و آغازی درپایان تسلسلی زجر آور نگاهی خیره کننده برآیمان به ارمغان من در هزاره ها , من در آوردی ترین نکاه ها ـ در اغازی متولد شونده, خیره شونده _ که اتمام را در افسون افسردگی و افساری به غایت تنی...

برکویر تشنه باران حکم آس آخراست نرد مرگ وزندگی این تاس. تاس آخر است بازی فینال آب وآتش است ای آسمان سوت پایان را نزن این پاس پاس آخراست تیغ گرما می شکافد سینه گاه دشت پیر چشمهایش نیمه باز این التماس ...

گاهی آنچنان فراق دوستان و یاران روح انسان را خراش می دهد که ترمیمی برای آن وجود ندارد. من یقین دارم که مرگ مانند تولد است و حتی بهتر بگویم ادامه زندگی است و کسانی را که دوستشان داریم و ظاهرا از دنیای...

زندگی ساخته ی ذهن است در این نقاشی خیالی هر رنگ و لعابی به آن بدهیم همان می شود پیشامد زندگی مان #سپکو -زندگی ✍رجبعلی باقری...

قصه ما فسانه شد...آفت دل زمانه شد...یار زما بیگانه شد...بیگانه صاحبخانه شد...از قبل دودسته گی عقل رمیده در جنون...عشق رذالت درون...دل شده طشت پرزخون...خون چکد از دیده برون...از قبل دو دسته گی دیوببین ...

آنقدر می ماندیم تا باد خیزشش را در چشم ریزشش را در باد بادکهایمان نجوا کند شکوه بادبادک ها در دور دست ترین هوا نیز نزدیک ترین نزدیکی مطلق بود نمی دانستیم این حِس های چندگانه کمر بر ریزش شکوه بسته اند ...

حال که تو آمده ای غایبم پرده گشوده است ز من روزگار جمعه چرا حال بیا مانده ایم حال ز آینده ندارد قرار حال که من خسته و افتاده ام دست مرا گیر چو آموزگار از حرمت صاحب افطار من عشق برون آمده از اخ...

برشی از یک مثنوی در وصف کریم اهل بیت علیهم السلام آن شنیدستم که در ماه صیام آمده از ذات حق صدها پیام این مه است ماه خداوند کریم رحمتش را کرده افزون آن رحیم روشنی بخش دل اهل یقین جلوه گر گردیده قرآن مب...

آهویی و چه دور و تند می‌رَمی در بالای دوردست - جایی در حجم صحرا- چشم تو سبزه‌زار و من گرفتارتر در سراب و آب. خزیده جایی در پساسوی حضور متلاطم از کشاکش و حیات بغرنج‌تر در تیر و کمان. در ارتفاعاتِ دخ...