غزلی بی بهانه

نظر 7

• 

  علی اصغر اقتداری   04 امرداد 1394 15:49

  تا صبح با ما باش ومارا شعله ورکن
  درود بر شما
  اگر کمی بیشتر بر خودتان سخت بگیرید شعرتان بهتر از این خواهدشد
• 

  مرتضی فصیحی   04 امرداد 1394 17:41

  گر بر من خسته دلم لطفی نمایی
  بانوبیا و لحظه ای هم بر من غمگین نظر کن
  
  
• 

  روح الله اصغرپور   04 امرداد 1394 18:21

  درود
• 

  طارق خراسانی   04 امرداد 1394 18:49

  با سلام و درود
  
  
  بسیار زیبا
  خیلی به دلم نشست و روسری را چه قشنگ اومدی... حرف نداره
  
  
  در پناه خدا
  
  
  
  
• 

  کرم عرب عامری   04 امرداد 1394 18:56

  درود بر شما
  البته اخیرا نمیگویند بیا
  
  خودشان بپیشواز میروند
  
  ونیز خوش آمدید
  
  
• 

  دادا بیلوردی   04 امرداد 1394 21:43

  درود بر جناب بخشایش.
  حس جالبی است اما از دستورتان بسی متعجب گشتم.
  شما امر بر شکستن نماز می کنید . یعنی بر کسی که ( چه ظاهری و چه باطنی ) شکل تعظیم بر خدای تنها را دارد خرده گرفته و خودتان را مهمتر از خدا می انگارید که این در ادبیات عرفانی ما خطاست.
  بهتر بود بگویید که : بشکن غرورت را
  بشکن نمازت را نه !
  بشکن غرورت را
  
  موفق باشید.
  خواهشمندم جسارت حقیر را ببخشید. قصدم پیشنهاد بود.
• 

  کمال حسینیان   04 امرداد 1394 22:22

  درودتان باد جناب بخشایش عزیز
  و تقدیم تان :
  
  به می سجاده رنگین
  گناهم را تو سنگین کن
  
  نمازم می کنم باطل
  ز سجاده نشد حاصل
  
  به می خاموش می سازم
  من این آتش و یا بازم
  
  ببازم تا وجود خود
  همه بود و نبود خود
  
  تو هوش از سر ببر آری
  که ما را نیست هشیاری
  
  ...