دوشینه سرم هوای شباب افتاد و یاد ایام قورمه سبزی بر تارک مالیدن،
شب، لَختی از نیمه بگذشته بود که مرقومه ای اندر باب حکایت همت خویش بر وکیل الرعایا پیشگی در مجلس عوام و آنچ بر من رسید پس از آن، بر نهج مطایبه بنگاشتم البته با مرعی داشتن حدود و ثغور کتیبه نامه ی فرموده مَر سایت و وبلاگ را (هرآینه اندر زعم خویش)
باری، ایام بشد و گاه اعلان نتیجه فرا نرسید! چاپار گسیل داشتم خاصه سوی ناظم المطالب حضرت اَدمین عالی مقام رفیع الکلام جناب مدیر السایت مَر کسب علت زین تعلل، در جواب بشنیدم که برادر ما را چه به نان و خورش بزرگان، به نان و ماست خود قناعت کنیم و دور از شتر
خوابیم و خواب آشفته نبینیم. چرا که سایت است و هزار و یک بهانه برای تخته کوبی آن.
نیک اندیشیدم، بر او آفرینها زدم که ای یار شفیق، تا سخن از دلبر و چشمان سیه فام و ابروی کمان هست، به راستی ما را با جامه ی اهل قَدَر چه کار.
کشک خود سابیم و دوغ دیگران منقص نکنیم.
بیهوده سخن مگو برادر از این و آن
بنشین و ببین خود گذر عمرِ روان
تا کشک خودت را تو بسابی و رَوی
دوران به سر آید تو نبینی غم نان
کشکول الکاویان، حکایت سرخ زبان سبز سر
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
سیدعلمدار ابوطالبی نژاد
-
مهدی دلخانی
نظر 2
بهنام حیدری فخر 24 شهریور 1399 12:19
درود بر شما جناب استاد هایل مقدم اندیشه نگار و طنز پرداز فرهیخته
متن و شعر بسیار زیبا و ظریف سروده شده
موفق و پیروز و سربلند باشید گرامی
کاویان هایل مقدم 24 شهریور 1399 12:41
سپاس ها نثار نگاه زیبایتان استاد
البته که نیک میدانید علت العلل نوشتن این طنزواره، خود اثری طنز بود که قسمت نشد تقدیم نگاه دوستان شود.
در هر حال ما را همین بس که از منزل بیرون نشویم و از محضر یارانی چون جنابعالی کسب فیض نماییم.
با تشکر