بادبادک، تو نمادی از گذشته منی. بخشی از قشنگترین لایه های کودکی که تبدیل به هویت من شدی. هویتی که تلاش، انگیزه، ذوق، استعداد، تمرین، تحمل و خیلی مفاهیم بلند ارزشی انسانی را با هم و یکجا به من هدیه می دادی.
ظاهر قضیه سرگرمی و تفنن و کاردستی بود ولی برای تحقق این موضوع، باید به آب و آتش می زدیم. از تهیه چوب حصیر، کاغذ الگو، نخ کاموا یا نایلون، چسب سریشُم، کاغذ باطله برای دنباله ها و گوشواره ها و از همه مهمتر، مهارت
و چیره دستی طراحی و ساخت یک وسیله مهندسی شده که قرار است مدتها توسط خودت در بیکران آسمان آبی و در امواج باد جولان دهد و تو را به سرزمین رویاهایت هدایت کند.
آری بادبادک فرهنگ سلیم زندگی من در دوران شکل گیری شخصیتم بود. هنوز هم برایم یک هدیه خوشحال کننده و آرامبخش است. البته نه بادبادک آماده کارخانه ای، نه، همان بادبادک دست سازی که برای درست کردنش ساعتها
می کوشیدیم، بعد منتظر باد موافق می شدیم، آرام آرام آن را به دست باد می سپردیم و با ریسمان آن را هدایت می کردیم.
بادبادک، رویاهایم را برایم به آسمان بسپار.
شهریور ۹۹- کاویان
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
سیدعلمدار ابوطالبی نژاد
-
مهدی دلخانی
نظر 2
بهنام حیدری فخر 24 شهریور 1399 12:16
درود بر شما جناب استاد هایل مقدم زرین قلم
بسیار تأثیرگذار و ژرف ارتباط برقرار کردید
موفق و پیروز و سربلند باشید
کاویان هایل مقدم 24 شهریور 1399 12:36
درود استاد حیدری بزرگوار
نظر مهربانانه تان است قربان، یک دلنوشته ی مبتنی بر حقیقت بود صرفا که بیشتر حال دل امثال بنده را خوب میکند.
از حضورتان ممنونم