آخرین ساعات اداریِ روز،
آخرین روزِ کاری هفته،
آخرین ماهِ سال جاری،
آخرین سالِ قرن خورشیدی،
آخرین حرفهای ناگفته با لب خاموش،
آخرین نگاههای مهربان ولی اندوهناک،
آخرین کاش گفتن های زیر لب،
عجیب است که آخری ها بیشتر رسوب می کنند،
زیادتر در یاد و خاطره زیست می کنند،
مثل شب آخر در کنار عزیزی که دیگر هرگز او را نخواهی دید،
عطر او را استشمام نخواهی کرد،
نوای دل انگیزش را نخواهی شنید،
گرمای دست نوازشگرش را نخواهی چشید،
و فقط قابی از او در سلولهای مغزی ات ماندگار می شود...
پیش از این آخرین صحنه،
هیچیک از اینها برایت تازگی نداشت،
روزمره و بی تفاوت و کم مقدار می نمود،
پس رمز این جادو در آخرین نهفته است
کاش آخرین من هم جاودانه شود....
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 10
امیر عاجلو 06 اسفند 1399 08:38
درود بر شما
کاویان هایل مقدم 06 اسفند 1399 08:59
ستایشگر لطف بیکران شمایم
محمدعلی سلیمانی مقدم 06 اسفند 1399 10:29
درود بر دوست ادیب
کاویان هایل مقدم 06 اسفند 1399 11:20
سپاس از همراهی سبزتان عزیز
علی آقا اخوان ملایری 06 اسفند 1399 10:37
هزاران درود بر شما استاد ارجمند ادیب فرزانه و فرهیخته
سپید زیبایی معنا دار و پر محتوا و دلنشین سروده اید
قلمتان نویسا
موفق باشید در پناه حق تعالی
ایام به کام
کاویان هایل مقدم 06 اسفند 1399 11:23
ای دوست قدم بر دل شوریده ما بگذاری
در کلبه ی بی رونق و مخروبه ما مهمانی
سِزد اَر در ره تو فدیه دهم جان و روان
تو بدان تا به ابد در نظرم می مانی
جواد مرادی 06 اسفند 1399 20:59
درود بر شما جناب هایل
کاویان هایل مقدم 07 اسفند 1399 07:40
چشم مایی سالار
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 06 اسفند 1399 21:34
درود بر شما
کاویان هایل مقدم 07 اسفند 1399 07:40
منور شد به قدوم نورانی تان
سپاس