تو در خواب من هم غزالی رَمان
به زیباییِ رنگِ رنگین کمان
به رعنایی قد سرو بلند
به آزادی یک کبوتر ز بند
به شیوایی شعر نیما چو آب
زلالی، به گرمای صد آفتاب
خروشنده چون رود وحشی به کوه
به هر ناز تو، جانم آمد ستوه
زمین و زمان پیش زیبائیت
خجل باشد و محو گیرائیت
به لب غنچه نوشکفته به باغ
بر این آسمان گوهر شب چراغ
ندیدم چنین دلبر مهوَشی
به هر سو دل خونِ من را کَشی
خدایا اگر خواب رنگین مراست
نمی خواهم هرگز ازین خواب خاست
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 12 شهریور 1401 17:29
لطیف و دلنشین
کاویان هایل مقدم 12 مهر 1401 10:25
نوش نگاهتان بزرگوار